สองแม่ลูกช่วยกันทำความสะอาดคราบเลือดระหว่างที่หลี่เฟยคุยกับมาเฟียหนุ่ม ตะวันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา แต่ลึกๆ เธอก็รู้ว่างานที่เขาทำอยู่มันอันตรายทั้งต่อตัวเขาและเธอ
“ผมไปแล้วนะครับ พรุ่งนี้ผมจะมารับคุณจางไปจากที่นี่” หลี่เฟยเอ่ยก่อนจะขอตัวกลับบ้านไป
“ไปจากที่นี่ ไปไหนคะ คุณจางยังไม่หายดีเลย” ตะวันโวยวาย
“คุณจางมีเรื่องที่จะต้องไปสะสาง ระหว่างนี้คุณตะวันต้องดูแลตัวเองดีๆ นะครับ”
หลี่เฟยโค้งให้ตะวันกับแม่ก่อนจะขับรถออกไป ตะวันที่ได้ยินแบบนั้นก็รีบขึ้นไปดูอาการของชายหนุ่มบนห้อง
“คุณยังไม่หายดีเลยนะ จะไปไหนเหรอ”
เธอเอ่ยขึ้นเสียงดังจนทำให้ชายหนุ่มที่กำลังมองออกไปนอกหน้าต่างหันมองกลับมาที่เธอ
“ผมมีเรื่องที่ต้องทำ”
“มันสำคัญมากกว่าชีวิตของคุณเหรอ”
“ครับ”
เมื่อได้ยินแบบนั้นตะวันก็ไม่มีอะไรจะพูด เธอไม่อยากเชื่อว่าเขาจะไปทั้งๆ ที่ยังบาดเจ็บอยู่อย่างนี้
วันนั้นทั้งวันตะวันไม่ยอมขึ้นไปด
