แอชตันมองคนที่เข้ามานั่งเงียบๆ แต่ก่อกวนสมาธิของเขาด้วยการเคาะนิ้วลงกับโต๊ะแล้วทำหน้าตาระรื่นผิดกับภาพลักษณ์ดุดันที่ใครๆ ก็พูดถึงเจ้าตัวแล้วก็ถอนหายใจยาว ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่าว่าตอนนี้เอียนมาก่อกวนเขาเพราะต้องการรู้อะไรสักอย่าง
ไม่รู้ทำไม...มันทำให้เขาหวนนึกถึงตัวเองเวลาอยากจะรีดความลับอะไรสักอย่างจากเอเดรียนพี่ชายคนโตเลยจริงๆ!
“นายมาทำอะไรที่นี่น่ะเอียน” แอชตันเอ่ยถามอย่างหงุดหงิดในที่สุด “งานของนายไม่มีทำแล้วหรือไง”
ตอนนี้เขาชักจะเข้าใจเอเดรียนหน่อยๆ แล้วว่าทำไมถึงไม่ชอบใจนักเวลาที่เขาโผล่ไปหาโดยไม่บอกกล่าวล่วงหน้า
เอียน แอดดิสันใช้ดวงตาสีเขียวเข้มของตนเองมองน้องชายนิ่ง ก่อนจะตอบหน้าตาเฉยว่า
“ฉันมาเยี่ยมน้องชายตัวเอง ผิดตรงไหน”
คำถามนั้นราวกับเจ้าตัวเองก็เชื่ออย่างจริงจังว่าเขาแค่อยากจะมาเยี่ยมน้องชาย ถ้าไม่เพียงแต่ว่าแอชตันจะไม่รู้จักเอียนมากเกินไปจึงรู้ว่านี่ไม่ใช่คำตอบที่แท้จ
