เอาเข้าจริงถึงจะรู้อย่างนั้น ทว่าสริตาก็ไม่ได้กระตือรือร้นอะไรเลยแม้แต่น้อย ต้องยอมรับว่าอีกใจหนึ่งเธอก็ไม่ได้อยากจะกลับไปง้อแอชตันเท่าไร และสิ่งที่ซัมเมอร์พูดอาจจะไม่เป็นความจริงก็ได้ จนกระทั่งสามวันต่อมาที่คุณลุงหนึ่งในเพื่อนของพ่อและเป็นหุ้นส่วนคนสำคัญคนหนึ่งของพาวเวลล์กรุ๊ปส่งคนของเขามารับเธอไปกินน้ำชายามบ่ายด้วยกัน
หลังจากที่ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบอยู่นานครึ่งชั่วโมง ในที่สุดคุณลุงก็พูดกับเธอเรื่องของพาวเวลล์กรุ๊ปจนได้
“ลุงได้ยินมาว่าแอชตันจะถอนตัวจากพาวเวลล์กรุ๊ปแล้วอย่างนั้นเหรอหนูซี...”
คำถามนั้นของคุณลุงทำให้เธอชะงัก หญิงสาวส่งยิ้มให้อีกฝ่ายก่อนจะตอบแบ่งรับแบ่งสู้ว่า
“ก็อาจจะค่ะคุณลุง เพราะว่าแอชตันค่อนข้างทำงานหนักมากมาตลอด”
คำตอบของเธอนั้นทำให้คุณลุงผู้เจนสนามธุรกิจมากกว่านิ่วหน้า เขาเป็นหนึ่งในคนที่ดีกับครอบครัวของเธอมาตลอด และสริตาก็เคารพเขามากด้วย
“เพราะเป็นหนูซีนะ ลุงอยาก
