ตอนที่ 13
ณ คฤหาสน์หรูของลูเซียโน
แสงไฟระย้าส่องสว่างจับร่างสวยสง่าของชลธิชา ราวกับราชินีผู้ทรงอำนาจ เธอยอบกายลงบนโซฟาหนังราคาแพง ทิ้งน้ำหนักสะโพกอวบอิ่มอย่างเย้ายวน น้ำเสียงที่เปล่งออกมานั้นเคร่งเครียด ทว่าแฝงไว้ด้วยแรงอารมณ์โกรธเคืองที่สัมผัสได้
“ฉันไม่เชื่อว่าญาดาจะไปเที่ยวทะเลกับเพื่อนจริงๆ ...อีนังเด็กนั่นมันต้องมีอะไรปิดบังฉันอยู่แน่ๆ” ชลธิชาเค้นเสียงลอดไรฟัน ดวงตาคมกริบแสดงความเคียดแค้น
“นายหญิงต้องการให้ผมทำยังไงครับ?” เสียงทุ้มต่ำของมาร์โกเอ่ยถามอย่างนอบน้อม แต่ก็แฝงไปด้วยความปรารถนาที่ถูกเก็บซ่อนไว้ ราวกับพันธนาการที่มองไม่เห็น โดยมีภารกิจที่ต้องทำให้สำเร็จเป็นเดิมพัน...เดิมพันที่อาจนำไปสู่ความสุขสมเหมือนอย่างที่ผ่านมาในอดีตครั้งแล้วครั้งเล่า
ชลธิชาสูดลมหายใจเข้าลึก ก่อนจะเอ่ยขึ้นช้าๆ เน้นทุกคำสั่งที่มอบหมายแก่อดีตลูกน้องปลายแถวที่ลูเซียโนไม่ต้องการ
“ฉันอยากให้แกสืบ...สืบให้ละเอียดว่าญาดาไปที่ไหน...และไปกับใคร” น้ำเสียงของเธอเฉียบขาดราวกับใบมีด แต่แววตากลับทอประกายซ่อนเร้น
“อย่าให้พลาดแม้แต่รายละเอียดเดียว...ถ้าแกทำได้ดี ฉันจะให้รางวัลที่แกต้องการ”
ปลายนิ้วของชลธิชาเลื่อนลงมาสัมผัสริมฝีปากหนาของมาร์โกเบาๆ แววตาของทั้งคู่สบกันอย่างมีความหมาย แรงปรารถนาที่ถูกเก็บกดไว้เริ่มปะทุขึ้นอย่างเงียบๆ ในความมืดมิดของคฤหาสน์หรู กลิ่นกายหอมเย้ายวนของ ชลธิชา คลอเคลียกับกลิ่นกายเข้มข้นของ มาร์โก ราวกับเป็นภาษาลับที่สองร่างสื่อสารกัน
“และถ้าแกพบว่าไอ้หนุ่มไทยคนนั้นอยู่กับญาดาละก็...” ชลธิชาหยุดพูด ดวงตาของเธอวาวโรจน์ขึ้นอย่างน่ากลัว ปลายนิ้วเรียวสวยกดลงบนริมฝีปากหนาของมาร์โกหนักขึ้นเล็กน้อย
“แกคงรู้นะ ว่าฉันต้องการอะไร”
มาร์โก กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก แววตาของเขาจับจ้องอยู่ที่ดวงตาคู่สวยที่เต็มไปด้วยความเคียดแค้นและแรงปรารถนาของตนเองอย่างลึกซึ้ง
“ครับนายหญิง” เสียงของมาร์โกแหบพร่าลงเล็กน้อย ดวงตาคมเข้มจับจ้องอยู่ที่ดวงตาคู่สวยของชลธิชาอย่างเปิดเผย ท่อนเอ็นแข็งแรงที่ซ่อนอยู่ภายใต้เนื้อผ้าของเขากดแนบกับหน้าท้องอ่อนนุ่มของเธออย่างโจ่งแจ้ง ราวกับต้องการส่งสัญญาณความปรารถนาที่ร้อนรุ่มในเวลานี้ โดยไม่สนใจคำสั่งที่เพิ่งได้รับมา
สัมผัสที่หนักแน่นและร้อนรุ่มนั้น ราวกับเปลวไฟที่โหมกระหน่ำ ส่งผ่านความปรารถนาอันแรงกล้าที่ถูกเก็บกดไว้มานานจนแทบคลั่ง แผ่นหลังของชลธิชา แอ่นขึ้นเล็กน้อยอย่างเสียไม่ได้ เผยให้เห็นถึงความพ่ายแพ้ต่อแรงปรารถนาที่ถาโถมเข้ามา ราวกับพายุที่โหมกระหน่ำในช่วงเวลาที่ความเหงาและความต้องการที่กัดกินหัวใจ ก่อนที่สติสัมปชัญญะสุดท้ายจะพยายามเหนี่ยวรั้งมันไว้อย่างสุดความสามารถ
ชลธิชายิ้มเหยียดที่มุมปาก ปลายนิ้วเรียวสวยค่อยๆ ลากไล้ลงมาตามแนวคางแข็งแรงของมาร์โก อย่างเชื่องช้าราวกับกำลังควบคุมสัตว์ร้าย ก่อนจะหยุดอยู่ที่ลำคอของเขา กดลงเบาๆ อย่างมีอำนาจ
“ดีมาก...ถ้าแกทำให้ฉันพอใจ แกจะได้รับทุกสิ่งที่แกปรารถนา” น้ำเสียงของเธอแผ่วเบา ทว่าแฝงไว้ด้วยอำนาจและการครอบงำที่ทำให้เลือดในกายของมาร์โกสูบฉีดรุนแรง
มาร์โกก้มศีรษะลงเล็กน้อย สูดกลิ่นกายหอมเย้ายวนของชลธิชาเข้าไปเต็มปอด ราวกับคนกระหายน้ำที่พบโอเอซิส แรงปรารถนาที่ถูกเก็บกดไว้เริ่มปะทุขึ้นจนยากจะควบคุม เขาเงยหน้าขึ้นสบตาเธออีกครั้ง แววตาของเขาเต็มไปด้วยความต้องการที่ร้อนแรงจนแทบแผดเผา
“ผมจะไม่ทำให้นายหญิงผิดหวังครับ” มาร์โกกระซิบเสียงต่ำ แหบพร่าจนแทบไม่ได้ยิน ก่อนจะโน้มตัวลงไปใกล้ชลธิชามากขึ้น กลิ่นกายของเขาและเธอเริ่มผสมปนเปกันในความมืดมิดของคฤหาสน์หรู ราวกับเป็นสัญญาณแห่งความลับและความสัมพันธ์ที่ซ่อนเร้นในอดีต
“แต่..ผมขอมัดจำงานนี้ก่อนได้มั้ยครับ...คืนนี้นายท่านไม่อยู่” มาร์โกเอ่ยเสียงกระซิบแหบพร่า ดวงตาคมเข้มของเขาจับจ้องอยู่ที่ดวงตาคู่สวยที่เต็มไปด้วยแรงปรารถนาของชลธิชาราวกับถูกมนตร์สะกด น้ำเสียงของเขาแฝงไว้ด้วยความต้องการที่ร้อนรุ่ม จนแทบจะควบคุมไม่ได้
“นะครับ...นายหญิง”
ชลธิชายังไม่ทันได้เปล่งเสียงห้ามปรามใดๆ ริมฝีปากหนาก็ทาบทับลงมาอย่างรวดเร็วและหนักหน่วง ลิ้นร้อนชื้นแทรกเข้ามาในโพรงปากนุ่มของเธออย่างรุกล้ำ ราวกับต้องการครอบครองทุกอณูความหวาน ชลธิชาขืนตัวเล็กน้อยก่อนจะดุนลิ้นของตนเองโต้ตอบ พยายามที่จะขับไล่การรุกล้ำนั้นออกไป ทว่ากลับถูกลิ้นแข็งแรงของมาร์โกต้อนกลับคืนมาอย่างไม่ยอมจำนน
ลิ้นของคนทั้งคู่เกี่ยวพันกันอย่างเร่าร้อนและดุดัน ราวกับนักสู้ที่กำลังช่วงชิงความเป็นใหญ่ในสมรภูมิรบ สองมือเรียวสวยของชลธิชาเลื่อนพยายามผลักร่างหนาของมาร์โกให้ถอยห่าง ทว่าสองแขนแกร่งของเขากลับกระชับร่างอวบอิ่มของเธอเข้ามาแนบชิดจนแทบจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว แรงเสียดทานจากท่อนเอ็นแข็งแรงที่ซ่อนอยู่ภายใต้เนื้อผ้าของมาร์โก กดแนบกับหน้าท้องน้อยของเธออย่างโจ่งแจ้ง ปลุกเร้าความปรารถนาที่เธอพยายามสะกดกลั้นไว้ให้ลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง
“ปล่อยฉันนะมาร์โก งานยังไม่เสร็จ แกจะมาทำแบบนี้ไม่ได้!” ชลธิชา ตวาดลั่น ราวกับสิงโตสาวที่ถูกรุกล้ำอาณาเขต ก่อนจะตัดสินใจผลักอกแกร่งของมาร์โกออกอย่างแรง มือเรียวสวยดันแผงอกกำยำนั้นด้วยความเด็ดเดี่ยว ไม่ยอมให้ความทรงจำเก่าๆ ที่เคยทำให้ร่างกายเธออ่อนระทวย มาทำให้เธอเสียท่าให้กับความปรารถนาที่คุ้นเคยอีกครั้ง ดวงตาคมกริบจ้องมองมาร์โกอย่างไม่พอใจ ระคนด้วยความขุ่นเคืองที่ถูกปลุกเร้าด้วยแรงอารมณ์ที่ยังคงคุกรุ่นอยู่ภายใน ราวกับไฟที่ยังไม่มอดสนิท พร้อมจะลุกโชนขึ้นมาอีกครั้งหากเขาเข้าใกล้มากเกินไป
มาร์โก ขมวดคิ้วเล็กน้อย ดวงตาของเขาฉายแววผิดหวัง
“ทำไมล่ะครับนายหญิง เมื่อก่อนไม่เห็นปฏิเสธผมเลย...”
“อย่าพูดมาก ไปทำงานให้เสร็จก่อน แล้วค่อยมาเอาค่าจ้างกับรางวัล!” ชลธิชาตวาดเสียงต่ำตอนนี้เธอมีชวินคอยบำเรอเซ็กซ์ให้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ก่อนจะเบือนหน้าหนี แล้วเดินจากไป
“นายหญิง!!!” มาร์โกพยายามตามมาเรียกเธอ
“พอได้แล้วมาร์โก ฉันเบื่อแกเต็มทน! แกมันก็แค่คนใช้ที่ฉันเคยเรียกมาบริการความสุขชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น อย่าได้สำคัญตัวเองผิด!!” น้ำเสียงของชลธิชาเย็นเยียบ ราวกับน้ำแข็ง
มาร์โกยืนนิ่ง อึ้งกับคำพูดที่แสนเย็นชาของนายหญิง ใบหน้าคมเข้มของเขาแดงก่ำด้วยความโกรธและความเสียใจ
“จำใส่สมองแกไว้ มาร์โก! หน้าที่ของแกคือสืบเรื่องญาดาให้ฉัน ไม่ใช่มาทำเรื่องน่ารังเกียจแบบนี้อีก ถ้าแกยังอยากได้รางวัลจากฉัน ก็จงทำตามคำสั่งซะ!” ชลธิชาชี้หน้ามาร์โกอย่างเด็ดขาด ดวงตาของเธอแข็งกร้าวและเย็นชาอย่างแท้จริง