(ไททัน)
วันต่อมา
12.15 PM.
ติ๊งต่องๆๆ
ผมสะดุ้งจากเตียงทันทีหลังจากได้ยินเสียงกริ่งก่อนจะลุกจากเตียงเดินไปที่ประตูอย่างสะลึมสะลือ เที่ยงแล้วเหรอวะ..ฉิบหายต้องส่งแบบบ่ายสอง!
แกร๊ง..
"กูนึกว่ามึงตาย!"
"ทำไม?"
ผมมองไอ้ช้างและขยับหลบให้มันเดินเข้าไปในห้องขณะที่ตัวเองก็เดินเกาท้องตามมันอย่างงงๆ
"ก็กูโทรหามึงแล้วมึงไม่รับ"
ผมขมวดคิ้วและเดินไปที่โต๊ะที่เต็มไปด้วยกระดาษแบบตัวเองก่อนจะหยิบโทรศัพท์มาดูซึ่ง...แบตหมดเพราะคอลกับไอ้จอยมันทั้งคืน
"ลืมชาร์จว่ะ เดี๋ยวกูอาบน้ำแป๊บ"
"แบบมึงเสร็จแล้ว?"
"เออวันไนท์มิราเคิลได้เกิดขึ้นกับกูแล้ว"
ไอ้ช้างยกยิ้มและยกนิ้วโป้งให้ผมที่กำลังยักคิ้วให้มันทันทีหลังจากที่ผมตอบไปแบบนั้นก่อนเดินเข้ามาอาบน้ำ อาบไม่ถึงสิบนาทีหรอกผมก็เดินออกมาจากห้องน้ำและแต่งตัวก่อนจะเก็บแบบตัวเองใส่กระเป๋าขณะที่ไอ้ช้างก็นั่งอยู่บนโซฟามองผมด้วยสายตานิ่งเรียบ
"กูว่าจะถามว่ามึงอย
