"AKO si Constancia. Kakambal ko si Conchita. Sakitin 'yon at mahina. Ako ang malakas at masayahin kaya una akong inampon kaysa sa kanya," pagak itong tumawa. "Pero alam mo ba, naging mas maganda ang buhay n'ya sa akin. Nakakainis! Okay na sana ang lahat, kung bakit naman kasi dumating pa sa buhay ng mga Garcia si Edgardo. Pwede namang ako na lang ang anak nina Mama at Papa. S'yempre, wala akong kahati sa pagtingin nila. Kahit ang yaman nila. . . sa akin lang lahat mapupunta. Kasi, Kastel --- ayaw ko ng may kahati sa kahit ano. Akala ko ay magiging maayos na ang buhay ko nang makilala ko si Lauro," muling kumalma ito nang maalala ang nakaraan.
"Sino po. . . si Lauro?"
"Ang ama mo. Napakagwapo n'ya. Alagang alaga n'ya ako kaya naman kahit hindi pa kami kasal ay ibinigay ko na ang sarili
