52 | คนพาล

1261 Words

“…โอเคหรือเปล่าพลอย เฮียเลอร์พูดอะไรให้ไม่สบายใจไหม” คาลวินกวาดสายตามองออกไปรอบๆ แต่ไม่พบเฮียของเขาอยู่ตรงนี้แล้ว แต่ถ้าสังเกตสีหน้าของคนที่ยังอยู่ แบบนี้รู้เลยว่าตอนที่เขาเดินออกไป คนทั้งคู่ทะเลาะกันแน่นอน “ช่างเขาเถอะวิน อย่ายุ่งกับเขาเลย” “ไหวใช่ไหม” เขาไม่รู้ว่าการที่รั้งเธอไว้แบบนี้มันจะทำให้เธอต้องเจอกับอะไรบ้าง พี่ชายของเขาร้ายกาจจะตาย “ไหวสิ ยังไงก็ต้องไหว” “อดทนหน่อยนะพลอย เดี๋ยวทุกอย่างมันก็ผ่านไป แต่เธอแน่ใจแล้วใช่ไหมว่าอยากให้ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ จะไม่บอกความจริงเขาจริงๆ ใช่ไหม” “มันไม่มีประโยชน์ที่จะพูด ปล่อยให้มันจบแบบนี้น่ะดีแล้ว นายเองก็ได้ยินไม่ใช่เหรอว่าเขาก็มีคนของเขา มันอาจจะเป็นแบบนั้นมานานแล้วด้วยซ้ำ” “เขาอาจจะประชดหรือเปล่าพลอย” “แล้วถ้าฉันบอกว่าฉันเคยเห็นเสื้อผ้าของผู้หญิงอยู่ที่คอนโดเขาล่ะ” “พลอย….” “ฉันเห็นด้วยตาตัวเอง ทุกอย่างมันชัดเจนอยู่ในตัวของมันน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD