36. คุยไม่จบ

1145 Words

นาทีต่อมา_ "ไม่ยักรู้ว่าเราจะเจอกันที่นี่นะคะ ช่างบังเอิญกันจริงๆเชียว" มารดาของลาไคเร่งก้าวเท้ามาทักทายคนสนิท ด้วยกิริยากระตืนรือร้นอยากพูดคุย ทิ้งลูกชายคนโตค่อยเดินตามหลัง "ช่างบังเอิญจริงๆด้วยค่ะ พลอยขออนุญาตแนะนำคุณเจิดจรัสให้รู้จักกันไว้นะคะ" มารดาพิพิมรีบลุกยืนต้อนรับอีกฝ่าย รู้สึกว่าบังเอิญจริงๆดั่งคำพูด ส่วนลูกสาวดีดตัวลุกขึ้นตาม พนมมือไหว้อ่อนช้อยทั้งผู้ใหญ่และลาไค "สวัสดีค่ะคุณป้าเค้กกับพี่ไค" "....." ใบหน้าคมคายไม่มีสัญญาณตอบกลับ จ้องสนใจแต่ชายหนุ่มตรงหน้า ดูเหมือนว่าเจอเขาอยู่กับหญิงสาวบ่อยเกินไป "สวัสดีค่ะคุณเจิดจรัส เจ้าของร้านอาหารที่นี่ใช่ไหมคะ" เค้กเอ่ยถาม ส่งยิ้มสร้างมิตรไมตรี ก่อนหันไปหากรณ์ชายหนุ่มเจอรอบที่สาม เขาพนมไหว้ทักทายกลับนอบน้อม "คุณเค้ก...แล้วนี่คุณลาไคเจ้าของท่าเรือใช่ไหม เจิดจรัสนำเข้าอาหารบ่อยๆเลยค่ะ" ท่านเร่งลุกขึ้นทำความรู้จัก พอเริ่มสนิทสนมกับพ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD