และในระหว่างที่กำลังเล่นน้ำด้วยกันอยู่นั้น จู่ๆ เมฆก็ก้าวขึ้นมาจากสระโดยไม่มีปี่มีขลุ่ย
บอกเพียงว่ารู้สึกคันที่แขนจึงเดินเข้าไปล้างตัวในห้องน้ำที่อยู่ด้านหลังสระ
“เป็นอะไรมากไหมคะลุงเมฆ… ”
ข้าวหอมร้องถามด้วยความเป็นห่วง
“ไม่ต้องห่วงจ้ะ… เดี๋ยวลุงเอาสบู่ล้างตัวสักครู่ก็คงจะหาย… ”
เมฆกล่าว ก่อนจะพาร่างกำยำหายลับไปหลังพุ่มไม้ริมสระที่มีฝักบัวเอาไว้ให้ล้างตัว
ข้าวหอมว่ายน้ำเล่นต่อมาอีกครู่ใหญ่ๆ อยู่เพียงลำพัง แต่รู้สึกเป็นห่วงลุงเมฆ หล่อนจึงตัดสินใจขึ้นจากสระ เดินลัดเลาะมาทางด้านหลังพุ่มไม้อีกฟากเพื่อจะอ้อมมาถามอาการของลุงเมฆ
ทว่าเมื่อเดินมาถึงจุดที่มีฝักบัวสำหรับล้างตัว ภาพที่เห็นก็ทำเอาหญิงสาวตกใจแทบช็อก
‘โอ๊ว… คุณพระช่วย… ’
ข้าวหอมร้องอุทานเสียงดังลั่นอยู่ในใจ…
ให้ตายเถอะ… ลุงเมฆสุดหล่อกำลังอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าล่อนจ้อน มือข้างหนึ่งกำลังรูดชักท่อนเอ็นสีน้ำตาลเข้มยาวใหญ่มหึมา ตั้
