------พยัคฆินทร์ (เสือ) -----
เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ ไม่ใช่เพราะผมไร้สติแน่นอน เพราะมันมาจากความรู้สึกภายในของผมล้วน ๆ ความรู้สึกที่โหยหาสัมผัสเช่นนี้จากเธอคนนี้คนเดียว หลังจากคืนนั้น ผมก็มีแต่ความรู้สึกแบบนี้ตลอด จนละเมอเพ้อฝันถึงเธออยู่บ่อย ๆ มันคืออะไรกัน
ผมขับรถเข้ามาถึงบ้าน ที่มีคุณแม่นั่งรออยู่สนามหญ้าหน้าบ้าน ผมขับเข้าไปจอดตรงมุขประตูบ้าน ก่อนจะลงจากรถไปเปิดประตูให้เธอที่นั่งไม่พูดไม่จาตลอดทาง
"เช็ดน้ำตาซะ ถ้าไม่อยากให้คุณแม่รู้ว่าพี่รังแก คุณแม่เป็นคนชั่งสังเกต เดี๋ยวจะหาว่าพี่ไม่เตือน แต่ถ้าอยากเข้ามาเป็นสะใภ้บ้านนี้เร็ว ๆ นี้ก็ร้องไห้ต่อได้นะ"
เธอยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะลงจากรถมามองไปรอบ ๆ บ้าน บ้านผมหลังค่อนข้างใหญ่พื้นที่ก็กว้างขวาง มันใหญ่โตเกินกว่าที่แม่จะอยู่คนเดียวด้วยซ้ำ ผมเองยังคิดว่าจะพาลูกสะใภ้มาอยู่เป็นเพื่อนแม่สักคน แต่ก็ไม่รู้เมื่อไหร่ เพราะแม้แต
