อีกด้านของพายุ
เสียงหัวเราะเบา ๆ ดังมาจากริมชายหาด รอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าของทอฝันกำลังปรากฏขึ้น… ไม่ใช่เพราะเขา แต่เป็นเพราะใครอีกคน เด็กหนุ่มปีหนึ่งที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เธอ
พายุ เดินช้า ๆ มาตามแนวต้นสนสายลมทะเลปะทะใบหน้าของเขาเบา ๆ ในมือมีกล่องเล็ก ๆ ใส่ มาการอง หลากสี ที่เขาเพิ่งขอแบ่งมาจากเพื่อนสนิทอย่างไดม่อนมา เพื่อมาง้อเธอ
แต่ตอนนี้…
เขากลับหยุดอยู่แค่ระยะไม่ไกล เหมือนคนหมดแรงจะก้าวต่อ ดวงตาเขาจับจ้องไปยังทอฝันที่ยิ้มให้เด็กคนนั้น เด็กที่ไม่ใช่เขา
มือที่ถือกล่องขนมเอาไว้แน่นค่อย ๆ คลายออก
พายุพึมพำในใจ
มึงหายไปแค่สองชั่วโมง… มีคนง้อแทนมึงไปแล้วงั้นเหรอวะ
เขาอยากจะเดินเข้าไป อยากจะบอกว่าเสียใจ ที่พูดแบบนั้นออกไปโดยไม่ยั้งคิด แต่ตอนนี้ทุกอย่างดูเหมือนช้าไปหมด… เหมือนเธอไม่ต้องการให้เขาเป็นคนข้าง ๆ อีกแล้ว
ลมเย็นเฉียดแก้มพายุผ่านไป พร้อมกับความรู้สึกแปลกแยกที่จู่ ๆ ก็เข้ามาแทนที่คว
