เช้าต่อมา ใต้ตึกวิศวะ มุมประจำของกลุ่ม
เสียงจอแจของนักศึกษาที่เพิ่งมาเรียนเช้าวันใหม่ปะปนกับกลิ่นกาแฟจากแก้วในมือของแต่ละคน ทอฝันนั่งเงียบ ๆ ที่โต๊ะประจำ ข้าง ๆ ไดม่อน เอริค และพายุที่เพิ่งเดินมา
ไดม่อนเป็นคนเปิดประเด็นก่อนทันทีที่พายุวางเป้ลง
“ไงไอ้พายุ เมื่อวานได้จัดไหมล่ะ น้องน้ำตาลน่ะ”
เขายักคิ้วหลิ่วตาใส่แบบกวน ๆ ตามสไตล์เพื่อนขี้แซว
เอริคหัวเราะเสริมเสียงดังลั่น
“เฮ้ย ไอ้นี่มันไวเวอร์ชั่น 3 ปีจีบ สำเร็จปุ๊บ เอ็กเซคิวท์ทันทีเลยเปล่าวะ!”
พายุเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบเสียงเรียบ ไม่ตื่นเต้น ไม่โต้แย้ง
“น้องเขาไปกินข้าวกับพี่ชายเขาน่ะ”
คำตอบนั้นทำให้บรรยากาศหยุดลงเล็กน้อย ไดม่อนกับเอริคเลิกคิ้ว
“หืม พี่ชายเหรอ”
ไดม่อนขมวดคิ้วนิด ๆ
“เมื่อคืนที่ร้านโซระเหรอ?”
พายุพยักหน้าเบา ๆ ไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาดูเหมือนไม่ได้สงสัยอะไรเลยกับคำว่า “พี่ชาย” ที่น้ำตาลบอก
แต่ทอฝันสิ…
เธอเม้มปาก
