"กันต์ อ๊าาา~" "ริบบิ้น" "เลิกเรียกชื่อมันสักทีได้ไหม ถ้ากันต์อยากได้ก็เอาเลย จอยยอมกันทุกอย่าง อือออ~" "อ๊วกกกก" ไม่ทันที่บทรักสวาทจะเริ่มต้น ปรากฏว่าเขาอ้วกออกมาพร้อมทั้งสลบคาหน้าอกหน้าใจที่มีอยู่น้อยนิดของหญิงสาวเพื่อนสนิท อารมณ์ของอีกฝ่ายค้างตึงคล้ายกับลูกเทนนิสที่ถูกพัดปลิวตกบนหลังคาสูง มันทั้งอ้างว้างเคว้งคว้างอย่างบอกไม่ถูก สุดท้ายจอยก็ต้องติดอยู่ในอารมณ์ฟัดเหวี่ยง เธอรีบลุกไปล้างเนื้อล้างตัวแล้วก็กลับบ้านไปในทันที วันจันทร์ "สรุปแล้วเราต้องแยกกันไปซื้อของจริงๆ ใช่ไหม" ฝนถามเมื่อยืนพูดคุยกับริบบิ้นหน้ามหาวิทยาลัย "จะปิดเทอมแล้วดีใจจังเลยอะ" "ไม่ต้องบ่นเลยนะ รีบแยกย้ายกันไปซื้อของ พอวันทำรายงานจะได้เตรียมความพร้อมทุกอย่าง" "นี่ริบบิ้นตั้งใจเรียนตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ฮ่าๆ" "ไม่ต้องมาแซวเลย นู้น แท็กซี่มารับแล้ว" "เจอกันที่มหาวิทยาลัยนะ บาย" สองสาวโบกไม้โบกมือร่ำรากัน ขณะที่