ริบบิ้นตัดสินใจไม่โทรหา เธอนอนร้องไห้ทั้งน้ำตาอยู่เพียงลำพังภายใต้แสงเงาจันทร์
เช้าวันต่อมา
มหาวิทยาลับเอกชน
"ริบบิ้นถามพี่กันต์หรือยัง ผู้หญิงคนนั้นเขาเป็นใครกันแน่.." ฝนปลอบ "อย่าคิดมากนะ"
"จะไม่ให้คิดมากได้ยังไง ดูเขามีความสุขกันขนาดนั้น หรือว่าจะมีอะไรเกินเลยกันจริงๆ"
"แล้วริบบิ้นกับพี่กันต์มีอะไรเกินเลยกันแล้วหรือยัง? ที่ถามเพราะเป็นห่วงนะ"
"ยะ ยังไม่ถึงขนาดนั้นหรอก"
"เฮ้อออ ค่อยโล่งใจ เรากลัวว่าริบบิ้นจะถลำลึก ตอนถอนตัวถอนใจมันยากมากนะ ถึงเราจะไม่เคยมีความรัก แต่ก็เคยอ่านหนังสือเคยดูละครมาบ้าง ตอนจบผู้ที่ไม่ถูกเลือกจะเจ็บปวด"
ตัวเล็กจำใจโกหกเพื่อนสนิทเนื่องจากไม่อยากให้อีกฝ่ายเป็นห่วง แม้ตอนนี้ร่างกายและความบริสุทธิ์ของเธอจะถูกเขาพรากไปแต่กลับไม่ใยดี คอยแต่ไปมาหาสู่กับผู้หญิงคนอื่นถึงแม้ว่าจะเป็นเพื่อนสนิทก็ตามแต่
พักเที่ยง
โป้กกกก!
โอ๊ยยยย!
"ขอโทษครับเป็นอะไรกันหรือเปล่า
