ท่ามกลางแสงสีไฟ ริบบิ้นยังคงจ้องมองใบหน้าดุดันของเขาไม่วางสายตา คล้ายกับโลกทั้งใบกำลังหยุดหมุน ทุกครั้งที่พบเจอกันหัวใจของเธอมันก็เต้นสั่นหวั่นไหวจนแทบอยู่ไม่สุข
ไม่ทันได้รู้สึกตัวก็ถูกลากมายังห้องน้ำด้านในสุด
แกร๊ก
"พี่กันต์พาหนูมาในห้องน้ำทำไมคะ" ตัวเล็กเอ่ยถามขณะที่คิ้วบางเขมวดย่น "หนูไม่ได้ปวดฉี่สักหน่อย"
"พาเธอมาปรับทัศนคติไงล่ะ"
"ทำไมต้องปรับทัศนคติด้วยค่ะ หนูไม่ได้ทำอะไรผิด"
"มากับผู้ชายแถมยืนชิดใกล้ขนาดนั้น..เหอะ"
"แล้วมันทำไมหรือคะ พี่อาร์มเขาเป็นคนดี"
"รู้จักชื่อแปลว่าจงใจมาด้วยกัน?"
"ใช่ค่ะเขาชวนแล้วหนูก็มา เราเรียนอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกัน ไม่แปลกที่จะรู้จักกันนี่คะ"
เขายังทำท่าทางขรึมแต่ใบหน้าแฝงเร้นด้วยบางอย่าง ทั้งคู่อยู่ในห้องสี่เหลี่ยมคับแคบซึ่งเป็นห้องน้ำหญิงด้านในสุด มีผู้คนเปิดประตูเข้ามาใช้บริการอย่างต่อเนื่องจึงต้องพูดคุยกันอย่างกระซิบกระซาบ โดยเฉพาะริบบิ้นที่
