บทที่ 8
ขอถอนคำพูด (อีกครั้ง)
“ตายห่า!! ถุงแตก เชี่ยเอ๊ย!!”
“พี่คะ..เอ่อ..” พะพายทำหน้ามึนงงเมื่อต้าหมิงถอนตัวออก เขานั่งคุกเข่ากระชากถุงยางโยนทิ้งด้วยความหงุดหงิด
“ชิทส์!! “ เสียงสบถดังเมื่อรู้สึกปวดความเป็นชายที่ยังไม่ได้ปลดปล่อย
ตอนนี้พะพายมีโอกาสได้มองรูปร่างของเขาเต็มตา แผงอกกว้างที่น่าซุกซบ หน้าท้องที่มีซิกแพ็ค รอยซักรูปมังกรตรงบั้นเอวยิ่งทำให้เขาดูเซ็กซี่น่ามอง
พะพายจ้องเขม็งไปยังส่วนกายที่ยังแข็งขึงใบหน้าเรียวเล็กเริ่มซับสีเลือด เมื่อคิดว่ามันเข้ามาในตัวเธอได้อย่างไรเพราะขนาดต่างกันจนน่าใจสั่น
..คิดมาถึงตรงนี้ก็รู้สึกร้อนวูบวาบตรงท้องน้อยขึ้นมาทันที..
“บ้าจริง!!”
เสียงสบถยังคงดังเรื่อยๆ มือหนาคว้าถุงยางอนามัยอีกอันมาฉีก แต่ก่อนที่จะสวมใส่ความคิดบางอย่างก็แล่นเข้ามา ชายหนุ่มยกยิ้มมองไปยังร่างที่นอนอ้าขามองเขาด้วยใบหน้าแดงก่ำตาหยาดเยิ้ม ท่าทางแบบนี้เขาพอเดาออกว่าเธอคิดอะไ
