บทที่ 68
อยากมีผัวเป็นพี่หมิง
2 สัปดาห์ต่อมา
“เย้ๆ สอบเสร็จแล้วสบายใจเป็นที่สู้ดด..” พะพายกระดี้กระด้าเมื่อสอบวิชาสุดท้ายเสร็จสิ้นในช่วงบ่าย
“ดีใจเกินเบอร์ไปมาก”
เดซี่พูดขณะที่ทั้งคู่เดินลงบันไดอาคารเรียนพร้อมกัน สองเพื่อนซี้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่โดยเฉพาะคนตัวเล็กดูมีท่าทีดีใจเป็นพิเศษเมื่อนึกถึงบทสนทนากับสามีสุดที่รัก
“สอบเสร็จพี่หมิงจะพาฉันไปภูเก็ตคิดถึงพ่อจะแย่แล้วเนี่ย” พะพายหย่อนสะโพกนั่งลงบนม้าหินอ่อนหน้าอาคารเรียนเช่นเดียวกับเดซี่ที่นั่งอยู่ด้านข้าง
“ดีใจด้วยจะได้เจอพ่อแล้ว”
ตั้งแต่เรื่องทุกอย่างคลี่คลายพะพายดูมีความสุขมากขึ้น ว่าไปก็มากกว่าเมื่อก่อนอย่างเห็นได้ชัด ในฐานะเพื่อนสนิทเดซี่ยินดีที่เห็นรอยยิ้มสดใสของพะพายที่มีเพิ่มขึ้นทุกวัน
“แค่คิดก็มีความสุข แต่ก็แอบเสียใจนะที่พี่พอลไม่อยู่ด้วย”
เมื่อนึกพี่ชายพะพายก็หน้าเศร้าตาเริ่มแดงทำท่าจะร้องไห้ ถึงไม่ค่อยแสดงออกว่าเสียใจแต่ใค
