“ถ้าคุณกริชมาช่วยไม่ทัน มัสคงตายคามือแม่เธอไปแล้ว”
“คุณแม่ของฉันท่านป่วย ฉันมีเอกสารทางการแพทย์ยืนยัน การกระทำของท่านอาจจะเกิดจาก ผลกระทบจากยาก็ได้ สารวัตรคะ ฉันขอใช้สิทธิ์ตรงนี้ ในการช่วยแม่ของฉันค่ะ”
ลินินหันไปบอกสารวัตรทรงยศ เธอไม่อยากคุยกับคนมีอคติกับมารดาของเธอ ในฐานะลูกลินินต้องช่วยเหลือมารดาของเธอสุดความสามารถ
“ลินิน เธอเข้าข้างแม่เธอ จนไม่เห็นผิดถูกหรือไง มัสเจ็บเจียนตาย ป่านนี้ยังไม่ฟื้น เธอแยกแยะไม่ออกเลยเหรอ ว่าสิ่งที่แม่เธอทำมันผิด”
ปรัชญ์ต่อว่าลินินอย่างเหลืออด เขาเสียความรู้สึกกับท่าทางปกป้องมารดาของหญิงสาว นี่เธอแยกแยะไม่ออกหรือไงว่าอะไรผิดถูก เอาแต่กางปีกปกป้องคนผิด
“จะถูกจะผิด ให้เป็นเรื่องของกฎหมาย ฉันเป็นลูกฉันต้องช่วยแม่ของฉันก่อน ถ้าเรื่องนี้เกิดกับแม่นาย นายจะไม่ปกป้องท่านเลยเหรอ” ลินินย้อนคำ
“เหอะ แม่ฉันไม่ได้เลวเหมือนแม่เธอนี่ ท่านไม่มีทางทำอะไรเลวๆ แบบนี้ห
