CHAPTER 17

866 Words

Nang dumating ako sa sementeryo, hindi pa sumikat ang araw at medyo malamig pa ang simoy ng hangin. Sabi ng karamihan kapag malamig raw ang simoy ng hangin sa sementeryo ay posibleng nasa paligid lang ang mga kaluluwa. Dati ay takot akong bumisita sa sementeryo pero dati pa 'yon. Tatlong beses lang kung gagawin ko ito sa isang taon. Mag-aksaya pa ba ako ng oras sa pag-iisip tungkol sa mga paranormal scenarios? Binuksan ko ang aking bag at kinuha ang dala kong kandila at lighter. Pagkatapos kong sindihan ang lahat, bumati ako kina Nanay at Tatay. For the last fourteen years, hiningi ko sa kanila na patawarin ako sa aking naging kasalanan. **** Nay, Tay, magandang umaga sa inyo. Magkasama ba kayo ni Catherine ngayon? Pakisabi namn po sa anak ko na mahal na mahal ko siya. Alam kong napapat

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD