ในห้องทำงานของผับหรูใจกลางเมือง ร่างสูงกำลังนั่งทำงานด้วยความเร่งรีบเพราะตอนนี้ใกล้เวลาที่จะได้ไปรับฟารินที่โรงเรียนแล้ว เขามองนาฬิกาที่ตั้งอยู่โต๊ะทำงานเป็นระยะๆ ก่อนจะวางปากกาลงในเวลาต่อมา เขาเอนตัวพิงผนังโซฟาพร้อมหลับตาลงเป็นการพักสายตา หลังจากเอาแต่มองจอคอมพ์และตัวหนังสือมากมายจนตาลายมานานหลายชั่วโมง เขาหยัดกายขึ้นเต็มความสูงเดินออกจากห้องทำงานเพื่อเตรียมไปรับฟาริน ป่านนี้เธอคงกำลังชะเง้อคอมองหาเขาแล้ว เขาหยุดชะงักลงสายตามองคนตรงหน้าแล้วถอนหายใจออกมาอย่างระอา "เจอกันอีกแล้วนะคะ" สโรชายิ้มกว้างมองคนตรงหน้าด้วยสายตาหยาดเยิ้ม คนรอบข้างรวมไปถึงลูกน้องมาเฟียหนุ่มต่างจับจ้องมาที่สาวสวยในชุดซีฟองสวยหรูตามฉบับไฮโซ "...." มาเฟียหนุ่มไม่ปริปากพูดหรือทักทายคนตรงหน้าทั้งที่เคยเจอกันมาก่อนหน้านี้ อาจดูเป็นเรื่องไร้มารยาท แต่สำหรับเขาการที่ไม่สนิทกับใครไม่จำเป็นต้องเป็นฝ่ายทักทายก่อน "ไม่คิดจะท