หลังจากส่งมะปรางที่คอนโดเสร็จภายในรถก็เต็มไปด้วยความเงียบ อันนาเลือกจะไม่พูดกับคนข้างๆ เพราะตอนนี้เธอรู้สึกสับสนความคิดของตัวเองไปหมด
“อันไม่สบายตัวตรงไหนหรือเปล่า ทำไมเงียบแบบนี้ล่ะ” พอร์ชถามขึ้นหลังจากภายในรถเงียบไร้เสียงพูดคุย
“ไม่มีอะไรหรอก อันกำลังคิดว่าอยากออกไปอยู่ที่คอนโดคนเดียวนะ”
เอี๊ยดดดด!!! เสียงเบรกรถกะทันหันทำให้อันนาที่ยังไม่ทันตั้งตัวหัวไปชนกับกระจกประตูอย่างแรง
“พอร์ชขับรถบ้าอะไร เดี๋ยวก็เกิดอุบัติเหตุ”
“ทำไมอัน...ทำไมต้องไปอยู่ที่อื่น”
พอรถจอดนิ่งสนิทข้างทางสักพักพอร์ชก็พูดขึ้นพร้อมกับกระชากแขนคนตัวเล็กอย่างแรงจนถลาเข้าใกล้ตัวเอง
“พอร์ช! อันเจ็บ”
“ตอบพอร์ชก่อนสิอัน! ทำไมต้องไปอยู่ที่อื่น”
พอร์ชตะคอกเสียงดัง อันนามองคนหน้าอย่างไม่เข้าใจเธอรู้สึกเหมือนกับว่าไม่เคยรู้จักเขามาก่อนเลย คนที่อารมณ์ร้อนหุนหันพลันแล่นและตะคอกเธอแบบนี้ ไม่ใช่เจ้าหมูอ้วนของเธอเลยสักนิด
“อั
