CHAPTER 5
Saturday na muli ngayon at nagpapasalamat ako at sa wakas ay uuwi na sa Manang Josie.
“Manang!” sigaw ko habang sinasalubong ko s’ya ng yakap pagkapasok pa lang nya ng gate. Dapat kasi sa Monday pa s’ya babalik rito pero dahil sa nami-miss ko na s’ya ay kinulit ko si Manang at nakiusap na bumalik ngayong Sabado.
“Oh, CJ! Mukhang miss na miss mo ako, ah,” sabi ni Manang sabay yakap din sa akin.
“Oo naman Manang! S’yempre ikaw pa ba? Eh, ako na kasi ang naging alalay ng asungot na yun! Di man lang marunong magluto! Ang tamad n’ya po Manang," pagsusumbong ko kay Manang Josie.
Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin nakakalimutan ang sinabi ni Clark noong Thursday. He sounded confused. What did he exactly mean by that? At simula noong Friday ay maaga ako pumapasok kahit hindi p
