ตอนที่ 3
838 Words
" นิทานเรื่อง...เด็กเลี้ยงแกะ"
อรรถชัยจงใจเน้นชื่อนิทาน พลางเหลือบไปมองหน้าแพงขวัญ สาวน้อยถึงกับนั่งคอหด แต่คนเป็นภรรยากับหัวเราะชอบใจ ด้วยไม่รู้ความหมายของสามี
"ไม่ยักรู้นะคะ ว่าคุณพี่จะชอบอ่านอะไรแบบเด็กๆ แล้วหนูแพงล่ะจ้ะ ชอบนิทานแบบเด็กๆ เหมือนคุณอรรถไหม หรือว่าชอบนิทานผู้ใหญ่ ถ้าชอบก็ไปอ่านที่ห้องหนังสือของคุณอรรถได้นะ คุณอรรถมีหนังสือเยอะแยะมากมายเลย ฮ่าๆ"
คำพูดผสานเสียงหัวเราะอย่างมีความสุขของเจ้านายสาว ไม่ได้ทำให้แพงขวัญยิ้มตามอย่างที่คิด กลับกันแพงขวัญกับรู้สึกหวาดเสียวกับคำชวนของเจ้านายสาวมากกว่า แค่รู้ว่าต้องไปอยู่ในพื้นที่ของเขา เธอก็อยากเอาหน้ามุดแผ่นดินหนีแล้ว
"จริงสิวันนี้วันหยุด คุณพี่ไม่ต้องเข้าบริษัทใช่ไหมคะ" ทิพวรรณถามผู้เป็นสามี
"ใช่" อรรถชัยตอบเพียงสั้นๆ
"แล้ววันนี้คุณพี่จะไปไหนไหมคะ"
"ไม่...พี่อยากพักผ่อนมากกว่า"
"สนใจไปนวดตัวไหมคะ วันนี้ทิพย์ให้เด็กๆ เตรียมห้องอบซาวน่า กะว่าจะนวดตัวคลายเมื่อยเสียหน่อย คุณพี่ไปนวดด้วยกันนะคะ"
"พี่ขอคิดดูก่อนนะ พี่ว่าจะไปดูไอ้หาญมันจัดสวนน่ะ ไว้ถ้าพี่ว่างจะแวะไปดู เชิญคุณทิพย์กับเด็กๆ เถอะ"
"งั้นก็แล้วแต่คุณพี่ค่ะ หนูแพงไปนวดกับฉันนะ"
"ค่ะ"
หลังจากนั้น ทุกคนก็แยกย้ายไปตามอัธยาศัยของตนเอง ในห้องอบซาวน่า แพงขวัญเตรียมทุกอย่างช่วยผู้เป็นยาย เพื่ออำนวยความสะดวกให้กับเจ้านายอย่างครบครัน ทิพวรรณสอนให้เธอรู้จักดูแลผิวพรรณ พร้อมบอกสูตรบำรุงร่างกายให้อ่อนเยาว์และขาวเนียนตลอดเวลา ทั้งเจ้านายและเด็กสาวต่างผลัดเปลี่ยนช่วยขัดผิวให้กัน เสียงหัวเราะคิกคัก ดังออกมาจากห้องอาบน้ำอย่างมีความสุข
"ผู้หญิงต้องหมั่นดูแลตัวเองตลอดเวลา เพราะร่างกายที่งดงามและเย้ายวน สามารถใช้เป็นอาวุธทางอารมณ์ ที่เอาไว้กำราบผู้ชายให้อยู่หมัดได้ กลิ่นกายต้องหอม ผิวกายต้องนุ่มเนียน สัดส่วนบนร่างกายต้องเรียวบาง ที่สำคัญคือดวงตาแค่พวกเขาเหล่านั้นจ้องมองมา ก็สามารถสยบต่อเราได้"
แพงขวัญมองหน้าเจ้านายสาวผ่านกระจกบานใหญ่ ก็รับรู้ได้ถึงสิ่งที่ทิพวรรณกำลังสอนเธอ สิ่งเหล่านั้นมันมีอยู่ในตัวของทิพวรรณทั้งหมด ความงดงาม ความนุ่มละมุน ไม่ได้ทำให้สาวรุ่น 40อัพ อย่างทิพวรรณดูแก่ขึ้นเลย แต่แพงขวัญก็ยิ่งแปลกใจ ทิพวรรณมีความงดงามมากมายขนาดนี้ แต่ทำไมอรรถชัย ถึงยังแอบไปมีผู้หญิงคนอื่นอีก
ในขณะที่สองสาวต่างยืนมองกันและกันในกระจก ร่างสูงของคนที่บอกจะไปดูสวนก็เข้ามา แพงขวัญถึงกับหน้าซีดเมื่อเห็นเขาผ่านกระจกบานใหญ่
"นวดเสร็จแล้วเหรอ" เสียงทุ้มเอ่ยถาม
"คุณพี่จะนวดเหรอคะ" ภรรยาสาวเอ่ยถามสามีกลับ
"ก็คุณทิพย์บอกว่าจะให้เด็กนวดให้ พี่เข้ามาไม่เห็นมีใครสักคน"
"ไม่เห็นหรอกค่ะ เพราะคนนวดยืนอยู่ตรงนี้"
"คุณผู้หญิง!"
แพงขวัญถึงกับเรียกเจ้านายสาวอย่างตกใจ เมื่อเจ้านายสาวบอกเขาว่าเธอคือคนนวดให้
"ทิพย์นวดเสร็จแล้วค่ะ หนูแพงนวดให้คุณอรรถหน่อยสิ ช่วงนี้คุณอรรถทำงานหนัก ถ้าได้นวดผ่อนคลายบ้าง คงคลายความเมื่อยล้าได้ดี "
ทิพวรรณหันมาบอกแพงขวัญ กึ่งออกคำสั่ง
"แต่ว่า" แพงขวัญกำลังลำบากใจ
"ฉันจะไปรอที่ห้องนะ ถ้านวดเสร็จแล้วไปหาฉันที่ห้องด้วย"
"คุณผู้หญิงคะ"
ทิพวรรณเดินออกจากห้องโดยไม่หันมาฟังแพงขวัญเลยแม้แต่น้อย แพงขวัญหันไปมองร่างสูงที่ยืนอยู่ด้านหลัง เขากำลังมองมาที่เธอ สายตาคมของเขาทำให้แพงขวัญทำตัวไม่ถูก แต่ก็พยายามใจดีสู้เสือ
"จะเริ่มนวดได้รึยัง" เขาถาม
"คุณอรรถต้องเปลี่ยนชุดก่อนค่ะ"
เธอบอกเขาเปลี่ยนชุด เพราะการนวดจำเป็นต้องใส่เสื้อผ้าที่สามารถเปิดเห็นบางส่วนบนร่างกายได้ ซึ่งในห้องนี้ก็มีแต่เสื้อคลุมเหมือนที่เธอใส่อยู่ตอนนี้
"ไม่ต้องหรอก ฉันใส่แบบนี้ได้"
"แต่ว่า...ว้าย!"
แพงขวัญถึงกับหันหน้าหลบแทบไม่ทัน เมื่อเขาถอดเสื้อยืดตัวบางออกจากร่าง ก่อนจะลงไปนอนคว่ำกับเตียงกว้างเพื่อรอเธอนวดให้
"เร็วสิ " เขาเร่ง
แพงขวัญเดินมาหาเขาอย่างกล้าๆ กลัวๆ ก่อนจะนั่งคุกเข่าลงข้างๆ ตัวเขา
"คุณอรรถเมื่อยตรงไหนคะ ปวดตรงบริเวณไหนเป็นพิเศษรึเปล่า"
เธอพยายามพูดให้เป็นการเป็นงานจะ
ะได้ลดอาการขัดเขินลงบ้าง
"ฉันเมื่อยเอว"
- Writer
