“ALEJANDRO...” Nakagat niya ang ibabang labi. Naguguluhan na siya. “Ano ba talaga ‘to? Alam kong pagod ka sa byahe at ganoon din ako. Siguro kailangan na natin magpahinga.” Malalim siyang bumuntong hininga. Kabaliktaran ng kaniyang nararamdaman ang sinabi. Ang totoo kasi nyan ay nais nang kumawala ng puso sa kaniyang dibdib. Saan ba natuto nang ganito kabulaklak na mga salita ang lalaking ito? Tila siya pinaglalaruan nito. Napakahirap tuloy maniwala. Hindi naman kasi niya ganito nakilala ang lalaki.
He sighed. “I don’t know how I will make you believe. Alam kong malabong paniwalaan mo ang sinasabi ko, but let me do it with action. I’m serious when I said I love you.”
Nais ngumiti ni Assi ngunit pinigilan. Hindi na siya pupwedeng maging marupok dahil masiyado nang malayo ang nararating
