บทที่11 หนูเป็นของพี่คนเดียว

2207 Words

นกน้อยหน้าบึ้งตึง ไม่อยากจะมองหน้าคนที่คิดลักหลับเธอในยามเช้า อ้างว่าต้อนรับอรุณของวันใหม่ที่เธอกับเขาเป็นของกันและกันแล้ว กว่าเขาจะพาเธอออกมาจากห้องนอนในสภาพสวมเสื้อผ้าครบชิ้นได้ก็ใช้เวลานานสมควร เมื่อเขาอ้อยอิ่งสำรวจดูบาดแผลถลอกตรงหัวเข่ากับข้อศอก ทำทีถามไถ่ห่วงใยกลบเกลื่อนความผิดที่เขาทำกับเธอ การันย์โอบเอวพาเมียตัวเองลงมานั่งรับประทานอาหารเช้าภายในล็อบบี้โรงแรมระดับชั้นนำของใจกลางเมือง ก่อนสั่งอาหารเป็นข้าวต้มกุ้งและไข่ลวก ของเขากินแค่ไข่ลวกเหยาะซอสน้ำจิ้มกับกาแฟดำก็เพียงพอ “ทำหน้าแบบนี้ระวังจะไม่สวยเอานะ หรือว่าโมโหหิวกันแน่ครับ” เขายิ้มกลบเกลื่อนความผิด นกน้อยเลิกมองคนแสร้งทำเป็นสุภาพบุรุษแต่ในความจริงก็ไม่ต่างกันกับเพลย์บอยหันไปสนใจทางอื่น สิ่งที่นกน้อยมีทีท่าแง่งอนสามีพฤตินัยคือตอนเช้าเธอผวาตื่นตกใจกับการลักหลับของคนหื่นกระหายอยากใต้ร่างเล็ก ทว่าเขายึดปากเธอไว้เป็นที่เรียบร้อย

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD