“นี่ไง รสชาติของความดิบเถื่อน! ผมจะให้คุณได้ลิ้มลองมัน อยู่กับมันไปตลอดชีวิต!”
รอยยิ้มเหี้ยมกระตุกขึ้นบนใบหน้าคมคาย หญิงสาวแทบลืมหายใจเมื่อเขาโจนจ้วงตัวตนรุนแรง กลีบงามระหว่างเรียวขาขยายออกและบีบรัด ทว่าก็ไม่อาจต้านทานความใหญ่โตที่กระแทกกระทั้นเข้ามาได้
หญิงสาวไม่มีที่จะยึดเหนี่ยว มีเพียงร่างกายบอบบางที่ถูกกระทำด้วยความหยาบร้ายที่ไม่เคยอิ่ม ไม่มีความซาบซ่านหรือน่าพิสมัย มีเพียงหัวใจร่ำร้องหาอิสรภาพในคืนอันโหดร้าย
ใครกันจะมาช่วยเธอได้ นี่มันกลางทะเลบนเรือนไม้หลังเล็กที่กำลังสั่นไหว แสงอาทิตย์เที่ยงคืนพาดผ่านบนเรือนร่างกำยำซึ่งกำลังจ้วงแทงความแข็งแกร่งเข้าไปในกายสาว ลอนหน้าท้องของร่างสูงขมวดเป็นลอน เขากำลังจะถึงจุดแตกระเบิดในไม่ช้าไม่นานนี้
“โอว...อูว...พลอย...อา”
เบนครางไม่เป็นศัพท์ เสียงของเขาเหมือนเหล็กทิ่มบนความบอบบางที่กำลังจะฝืนรับไม่ไหว ชายหนุ่มเกร็งตัว เขามีความสุขอย่างล้นเหลือจ
