ปิ๊งรักนายเย็นชาจอมโหด ( NC 18+ )

บทที่5 อย่ายิ้ม^_^แบบนี้ให้ฉันเห็นอีก

ลินดา:"มีอะไรจะพูดกับฉันก็รีบๆพูดมา จะให้ฉันนั่งรออย่างนี้งั้นหรอ...^_^

ภรัณ : ฉันจะไม่เตือนเธออีก...เป็นครั้งที่2 ห้ามยิ้ม!!!ให้ฉันเห็นอีก ฉันเคยเตือนเธอแล้วเธอจำไม่ได้หรอ เป็นปลาทองหรือไงพวกความจำสั้น..."

ลินดา : อื้อ!!..ได้สิ ฉันจะไม่ยิ้มให้นายเห็นอีก แล้วนายจะมาว่าฉันเป็นปลาทองทำไมเนี่ย

ให้ตายสิฉันเผลอยิ้มให้เขาอีกแล้ว...

ภรัณ:."เธอนี่มัน !!!.."

ภรัณ มองหน้าฉันด้วยสายตาดุ ...กัดฟันกรอดๆ...สายตาแบบนี้ช่างน่ากลัวเยือกเย็นยังไงๆบอกไม่ถูก...

ภรัณ:"ถ้าไม่ใช่สายเลือดเดียวกับไอ้หมอนั่น...ฉันจะเอาเธอให้แหลกคามือฉันแน่จะยกโทษให้ครั้งนี้แค่ครั้งเดียวอย่าให้ฉันเห็นอีกเข้าใจไหม เห็นแล้วหงุดหงิดว่ะ."

อดัม:"เชี่ย"ภรัณ"มึงเป็นไรกับรอยยิ้มพี่เค้านักหนาวะ...กูว่าพี่เค้ายิ้มน่ารักออก...ใช่ไหมครับ^_^.."

ลินดา:"นายเห็นไหมขนาดเขายังชมฉันว่ายิ้มน่ารักเลย"ลินดาบอกกับภรัณแล้วหันมาหาอดัม

ลินดา:"นายนี่ก็น่ารักนะ"อดัม"...^_^

ทันที่ที่ฉันพูดจบแล้วส่งยิ้มให้กับอดัม ภรัณก็พูดสวนขึ้นมาทันที

ภรัณ:"น่ารักเชี่ยไรของมึงหุบปากไปเลยมึงไอ้เพื่อนเวร เดี๋ยวได้แดกส้นตีนกู !!"

ลินดา:"นายภรัณคนบ้า ให้ฉันกลับได้ยัง!!..ฉันลุกขึ้นยืน เตรียมตัวจะเดินออกมา...แต่ ....

หมับ!!!..หนึ่งในบรรดาเด็กอาชีวะ...คว้าชายเสื้อของฉันเอาไว้...0_0 ...งื้อเด็กพวกนี้ ...มันยังไงกันนะ...อยากจะไล่ก็ไล่ อยากจะดึงก็ดึง...

ลินดา:"ทำไม!!!...อย่าบอกว่าจะไม่ยอมให้ฉันกลับบ้าน "

หมอนั่นหน้าแดงมาก...คงเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์หละมั้ง...

"ใช่ครับถ้าพี่ว่างก็นั่งลงดื่มด้วยกันก่อนดิ"

อดัม:"พี่ลินนั่งดื่มกับพวกผมก่อนดิแล้วอดัมดึงชายเสื้อฉันนั่งลง...สุดท้ายฉันก็ต้านคำชวนไม่ไหว...จึงนั่งลงดื่มกับพวกเขา...

ตอนนี้!! ฉันกำลังรู้สึกเหมือน ...มีรังสีอำมหิตอะไรบางอย่าง...กำลังแผ่มาหาฉัน..

ฉันเลยเงยหน้าขึ้น!!..ก็เจอเข้ากับสายตาอันดุดัน...ของ"ภรัณ"...^_^ ตายแล้ว!!...

ฉันเผลอส่งยิ้มให้นายนั่นอีกแล้ว... ทำไมนะ..ทำไมนายถึงได้หล่อเหลาแบบนี้...หัวใจฉันเต้นแทบไม่เป็นจังหวะ..แต่ก็นั่นแหละ...คนอะไร...อารมณ์หงุดหงิดง่ายชะมัด...

ภรัณ:"...นี่เธอ!!!..."

ลินดา:"...ห๊ะ !!!..มีอะไรเรียกฉันทำไมจะให้ฉันกลับบ้านหรอ"

ภรัณ:"เปล่า จะมองฉันอีกนานไหม!!!.. มองขนาดนี้หน้าฉันสึกหมดแล้วมั้ง !!...

ลินดา:"โห..นายก็พูดเวอร์เกินไป แค่มองอย่างเดียวหน้าจะสึกอะไร ถ้าทำอย่างอื่นก็ว่าไปอย่าง..."

ภรัณ:"เธออยากกินหรอ!!!..."ภรัณ"ยกขวดเหล้าแกว่งลอยไปลอยมา...ต่อหน้าฉัน ...

ลินดา:" อื้อ!!!...อยากกินสิ..."

ภรัณ:"หน้าด้าน...ผู้หญิงอะไรหน้าไม่อาย ไม่รู้จักกลัวหรือไงผู้ชายชวนดื่มเหล้ายังอยากดื่มอีก..."

ลินดา:"เอ๊ะนายนี่เป็นคนยังไงกัน ก็นายถามฉันไม่ใช่หรือไงแล้วยังจะมีหน้าว่าฉันอีก."

เขายักไหล่ให้ฉันแทนคำตอบ ...

ลินดา:"ปากนายพูดดีๆกับเขาไม่เป็นหรือไง!!.."

ทันทีที่ฉันพูดจบ!!.."ภรัณ"...ก็หันขวับมามองฉันอย่างไว!!!...ทำให้ฉันเงียบ...ไม่กล้าพูดอะไรต่อ...

ลินดา:"ทำไมฉันต้องมานั่งยอมไอ้เด็กคนนี้ด้วยเนี่ย แต่ถึงเขาจะว่าให้ฉันก็ยังรินเหล้าส่งมาให้ฉันดื่มอยู่ดี...

ฉันนั่งดื่มกับพวกเด็กอาชีวะได้พักใหญ่ๆ...

จนตอนนี้...ฉันเริ่มอาการไม่ดียังไงไม่รู้...รู้สึกว่าร่างกายมันร้อนวูบๆวาบๆ.!! เอ๊ะ!!หรือว่าฉันจะเมาแล้ววะ...ไม่ๆๆฉันไม่มาว...ฉันคอแข็งจะตาย ...เมาได้ไง...

จากนั้นสักพักภรัณก็เรียกเด็กในร้านมาเช็คบิลแล้วทุกคนก็เดินออกจากคลับ...ฉันรู้สึกเหมือนถนนมันกลับด้านยังไงไม่รู้...เหมือนพื้นมันลอยอยู่ข้างบน...แล้วท้องฟ้ามาอยู่ข้างล่าง...=_=

"..ตุ๊บ!!!...ในระหว่างที่เดินอยู่นั้นฉันก็ชนกับอะไรเข้าบางอย่างไม่รู้ว่าเป็นอะไร

ลินดา:"อ๊ะ..!!!เจ็บจัง."

ภรัณ:"..โอ๊ย!!!...อะไรของเธอวะตั้งใจจะชนฉันใช่ไหม...ยัยบ๊อง..."

ลินดา:"อื้อ...เจ้าบ๊อกแบ๊ก!!มาให้ฉันกอดหน่อยเร็ว!!!...ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ..."

วันนี้บ๊อกแบ๊กทำไมหน้าตาแปลกๆ...แถมเลิกคิ้วขึ้นแล้วยังขมวดคิ้วเป็นปมอีก...โอ๋ๆๆนี่บ๊อกแบ๊กโกรธฉันหรอ!!!...มาให้ฉันกอดอีกหน่อยสิ...".ลินดาเริ่มพูดเพ้อเจ้อด้วยความเมา มองเห็นภรัณเป็นตุ๊กตาที่เขานอนกอดอยู่ที่บ้าน...พูดจบ linda ก็เดินเข้าไปกอดภรัณเพราะคิดว่าเป็นตุ๊กตา

ลินดา:"เอ๊ะ!!ทำไมวันนี้ฉันกอดแกแล้ว...รู้สึกอบอุ่นดีจัง^_^.." แล้วเธอก็จูบเข้าที่แก้มของภรัณจนเสียงดังจ๊วบๆ !!!..

...พลั่ก!!!... เป็นเสียงของภรัณที่ผลักลินดาออกจากการจูบแก้มของเขา

ลินดา:"เอ๊ะ!!..บ๊อกแบ๊กผลักฉันทำไมขอกอดอีกหน่อยน๊า...นะๆๆ..."

ภรัณ:"เพ้อเจ้อ!!!.. พูดบ้าอะไรของเธอ!! แล้วจะมาจูบฉันทำไมเนี่ย."

ลินดา:"ขอจุ๊บอีกหน่อยสิ!!!.น๊าๆๆบ๊อกแบ๊ก."

อดัม:"ภรัณ"มึงเดินเร็วๆหน่อยดิวะ...เดี๋ยวไปต่อก๊อก 2 ที่ห้องกู."อดัม"ตระโกนเรียกภรัณพี่เดินตามหลังเขา."

อดัม:"แล้วมึง...จะไปยืนกอดกับพี่เขาทำไมวะไอ้ภรัณมานี่เร็ว."อดัมกวักมือเรียกเพื่อน

อดัม:"เร็วๆดิวะ!!!...มึงจะไปไหม?...

ภรัณ:"เออๆ!!!มึงก็เร่งกูอยู่ได้ไ*****แต่ก่อนไปมึงมาช่วยกูก่อนดิ๊ มึงดูยัยนี่ดิเกาะกูยังกะปลิงแล้วเนี่ย แ***เมาแล้วรั่วว่ะ อยู่กับคนอื่นยังกล้ากินให้ตัวเองเมาขนาดนี้ มองโลกสวยจริงๆว่ะ ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นเขาคงจับเธอกระแทกไปนานแล้ว.."