“เจ้าหนี้ของป้าไม่ต้องการเงินเพียงแค่ครึ่งเดียว แต่เขาต้องการเงินก้อนทั้งหมด”
เพราะประโยคนั้นของถาวรีย์ ปภาวรินทร์ถึงได้พาตัวเองมาพบกับเจ้าของหนี้ของถาวรีย์ที่เธอเองก็ไม่ทราบว่าอีกฝ่ายเป็นใคร แม้แต่ถาวรีย์เองก็ยังไม่เคยเจอตัวจริงของเขามาก่อน มีเพียงติดต่อผ่านคนดูแลบ่อนเท่านั้น
“ฉันมาพบคุณจอมเดชค่ะ”
“เชิญครับ”
ปภาวรินทร์พาตัวเองเข้าไปในห้องรับรองโดยมีชายในชุดสูทสีดำสวมแว่นตากันแดดสีเดียวกันเป็นคนพาเธอเข้าไป หญิงสาวหยุดเท้าตรงหน้าโต๊ะทำงานไม้เนื้อดีที่มีชายร่างสูงนั่งหันหลังอยู่
“สวัสดีค่ะ ฉันปภาวรินทร์ค่ะ”
“ผมรู้”
เขาตอบก่อนที่จะหันหน้ากลับมา ปภาวรินทร์ชะงักไปเล็กน้อย เธอคิดว่าเขาจะเป็นจะดูมีอายุมากกว่านี้ แต่จากที่เธอเห็นเขาน่าจะอายุไม่เกินสี่สิบปี รูปร่างสมส่วน หน้าตาก็ดูหล่อเหลาสุภาพ บางทีเธอกับเขาอาจจะตกลงกันได้
“ฉันมาคุยเรื่องหนี้ของคุณป้าค่ะ”
“นั่งก่อนสิ”
เขาผายมือให้ปภาวริน
