ตุ๊บ!
"จะเจ็บนะ!!!" เพียงขวัญพูดผ่านน้ำเสียงติดขัด ช่วงที่คาอิลใช้นาทีต่อลองย่อตัวลงคว้าเอวบางไปชิดผนังห้อง ทำเอาหน้าสวยชนเข้าบ่ากว้างอย่างจัง ส่วนแขนแกร่งสองข้างโอบประคองหลังบอบบางกันแรงกระแทก
"เมื่อกี้คิดจะแกล้งผมเหรอ คนอย่างคุณน่ะใจร้ายไม่เป็นหรอกนะผมมองคุณออก" สายตาคู่คมก้มดูใบหน้าแดงระยะใกล้ กลิ่นหอมๆ ตลอดวันยังไม่ลดลงแม้แต่น้อย วินาทีนี้เขายิ่งเห็นผิวสาวสุขภาพดี มันเปล่งปลั่งและสดใสจนกระตุ้นบางอย่างในอกข้างซ้าย เกิดเป็นเสียงเต้นเร้าไม่เป็นจังหวะ
"นายรู้ได้ไง?"
"คุณเป็นคนใจดีผมรู้"
"อย่ายุ่ง! แล้วก็ปล่อยสักที" สองเท้าเล็กจะยกกระทืบเท้าใหญ่ อีกฝ่ายดันรู้ทันทุกจังหวะ ยิ่งกระตุ้นให้เธออารมณ์เสียหนักกว่าเก่า
"แล้วถ้าผมไม่ปล่อย คุณจะทำยังไงครับคุณเพียงขวัญ?"
"ปล่อย!"
"ไม่"
"ปล่อย!!!"
"ไม่"
"....." เพียงขวัญขมวดคิ้วมนสวยยุ่งเป็นปม ดูออกว่าคาอิลพยามเลียนแบบน้ำเสียงเธอ พยามยั่
