อิงดาว
1269 Words
อิงดาวนั่งยองๆแล้วขยับเข้าใกล้สุนัขตัวนั้น ตอนนี้หมอบอยู่บนพื้นหญ้า ตัวของมันสั่นเทาอย่างหนัก เนื้อตัวไม่มีเลือดแต่คงได้รับบาดเจ็บอยู่ภายใน ไม่รู้ว่าเธอจะเข้าใกล้มันได้มั้ยเพราะความเจ็บปวดอาจจะทำให้มันกัดเธอได้ จึงต้องใช้ความพยายามอย่างหนักที่จะให้มันไว้ใจ
“สุนัขเป็นยังไงบ้างจ๊ะหนู”
หญิงสูงวัยวิ่งตามอิงดาวมาติดๆ สีหน้าของเธอก็ดูตกใจไม่แพ้กัน ถ้าให้เดาท่านก็คงรักสัตว์เช่นอิงดาว พอเห็นเหตุการณ์เข้าจึงปล่อยผ่านไม่ได้ ต้องรีบลงมาช่วยเหลือ
“เจ็บเอาการเหมือนกันค่ะ เดี๋ยวหนูอุ้มมันไปหาหมอที่โรงพยาบาลสัตว์ข้างหน้านี้ก็แล้วกันค่ะ”
ทีแรกมันก็มีอาการหวาดกลัวแต่พอได้สักพักก็ยอมให้เธอแตะต้องตัว ผู้หญิงคนนั้นช่วยโบกรถที่กำลังแล่นออกจากไฟเขียว ให้อิงดาวได้กลับไปขึ้นรถของตัวเองได้สะดวก
ทั้งสองบอกลากันจากนั้นอิงดาวก็รีบขับรถตรงไปยังโรงพยาบาลสัตว์ที่เธอเคยแวะเวียนไปใช้บริการอย่างรวดเร็ว
งานอดิเรกของอิงดาวนอกจากจะรับวาดภาพปกนิยาย ตัวละคร ฉากประกอบนิยายแล้ว นักวาดมือพระกาฬอย่างเธอ ยังเป็นมนุษย์ผู้หญิงที่รักสัตว์ ใจดี มีเมตตามากๆด้วย
ไม่นานรถคันเท่ขับเข้ามาจอดในลานจอดรถของโรงพยาบาลสัตว์ต้นภู ซึ่งเป็นตึกแถวขนาดสามชั้นสามคูหา รับรักษาสัตว์ทุกอาการทุกชนิด ไม่เว้นแม้แต่ตุ๊กแก พอจอดรถสนิทอิงดาวก็รีบอุ้มสุนัขหลังอานตัวนั้นลงจากรถแล้ววิ่งกระหืดกระหอบตรงเข้าไปในโรงพยาบาลสัตว์อย่างเร็วจี๋ขาแทบขวิด
“ช่วยด้วยค่ะพี่จี”
“มาแล้วครับคุณอิงดาว น้องหมาเป็นอะไรมาครับ”
“โดนรถชนค่ะพี่จี”
เสียงขอความช่วยเหลือที่แสนคุ้นเคย ทำให้จีระกูลีกูจอลุกจากเคาน์เตอร์ เข้าไปรับสุนัขจากอ้อมแขนของสาวตัวเล็กแก้มป่อง แล้วนำเข้าห้องตรวจทันที ท่ามกลางเสียงเห่าหอนจนคอโก่งของสุนัขตัวอื่นที่ขังเอาไว้ในกรง
“น้องอิงทำประวัติให้น้องหมาก่อนนะคะ ตัวนี้ชื่ออะไรดีคะ”
ชัดเจนเวชระเบียนที่พ่วงตำแหน่งพนักงานต้อนรับยิ้มให้หญิงสาว เธอรู้ดีว่านี่ไม่ใช่สุนัขของอิงดาว ทว่าคงเก็บมาจากที่ไหนสักที่ซึ่งคนในโรงพยาบาลเคยชินกับอิงดาวและสัตว์บาดเจ็บของเธอไปเสียแล้ว เจอ เจ็บ จับ จ่าย คือตัวตนของอิงดาว
“ตัวนี้ชื่ออานก็ได้ค่ะ”
ชื่อนี้ก็ประทับเข้ามาในสมองตามลักษณะขนขึ้นสันเป็นแนวยาวตลอดกลางหลังของมัน ชัดเจนก็เร่งคีย์ประวัติสุนัขตัวล่าสุดลงคอมพิวเตอร์ทันที
‘อาน ศิริวิริยะเมธากุล’
ช่วงเวลาเดียวกันภายในห้องทำงานของภูมินทร์ สัตวแพทย์เจ้าของโรงพยาบาลแห่งนี้ ก็กำลังปรึกษาหารือเรื่องผ่าตัดลิ้นหัวใจของญาติทางแม่กับน่านฟ้าอยู่พอดี
“ลิ้นหัวใจด้านซ้ายรั่ว จะมีผลต่อการลำเลียงออกซิเจน”
“คุณหมอครับ น้องอิงดาวมีเคสน้องหมาถูกรถชนเข้ามาครับ”
ยังไม่ทันที่น่านฟ้าจะอธิบายจบ จีระก็ผลุนผลันเข้ามาภายในห้องเสียก่อน ทำให้คนที่กำลังพูดอยู่หยุดฟังผู้มาใหม่
“อีกแล้วเหรอครับ”
ต้นภูหรือภูมินทร์สัตวแพทย์เจ้าของโรงพยาบาลสัตว์ต้นภูเอ่ยด้วยน้ำเสียงแตกตื่น ทำเอาน่านฟ้าที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามยืดตัวขึ้นตรงแล้วมองภูมินทร์สลับกับผู้ช่วยด้วยความสนใจ
“มีสัตว์ป่วยมาเหรอ”น่านฟ้าถามหลังจากที่จีระเดินออกไปแล้ว ส่วนภูมินทร์ก็ลุกขึ้นเตรียมตัว
“น้องที่รู้จักน่ะ น่าจะเอาสุนัขบาดเจ็บมารักษา”
สุนัขตัวนี้น่าจะเป็นตัวที่ห้าที่อิงดาวนำมารักษา แม่คุณคนนี้เธอจะตั้งมูลนิธิสัตว์เร่ร่อนหรือกระไร ไม่ใช่แค่สุนัขแต่ลามไปถึงแมว ตุ๊กแก กิ้งก่า นก และสัตว์อื่นๆที่จับตัวได้ด้วย
“งั้นฉันกลับก่อน เรื่องนี้ต้องรีบตัดสินใจนะ ด้วยอายุของลุงแกที่มากแล้วภาวะเสี่ยงหัวใจล้มเหลวก็สูงเอาการ”
“อืม...ขอบใจนะเพื่อน เย็นนี้ฉันจะหารือกับครอบครัวลุงฉันอีกที”
“ฉันกลับก่อน”
น่านฟ้าพยักหน้าให้ภูมินทร์แล้วลุกขึ้นไปดึงเอาสายจูงเจ้าสะท้าน สุนัขพันธุ์โกลเดินริทรีฟเวอร์ที่เอามาฝากอาบน้ำ เพราะตอนบ่ายยังมีเคสผ่าตัดที่โรงพยาบาลต่ออีกถึงสองเคส
“คืนนี้น้องอิงจะไปดื่มกับพวกนั้นมั้ยคะ ได้ข่าวว่าเจ้าของร้านจะฉลองอกหักครั้งที่ร้อย”
“อิงกำลังจะไปหาเจเจ้ค่ะ แต่ดันเกิดเรื่องซะก่อน แต่ใครจะไปเมาได้ทุกวันคะพี่เจน เมื่อคืนก็หมดเหล้าไปเกือบสี่ขวด”แล้วเธอน็อกอยู่สนามหญ้าหน้าบ้าน อันนี้ไม่ได้พูดต่อ
“ปกติพี่ไม่เห็นว่าน้องอิงจะพลาด”
“ชวนคนอื่นล่วงหน้าไปก่อนเถอะค่ะ...เดี๋ยวอิงตามไป”
“โถ่ นึกว่าจะปฏิเสธ”
เสียงใสแจ๋วพูดคุยเรื่องราวในวงเหล้าดังเข้าหูของน่านฟ้าโดยบังเอิญ หญิงสาวสองคนกำลังยืนคุยกันอย่างสนุกสนานหน้าเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ หนึ่งในนั้นเขารู้จักเป็นอย่างดีเพราะเป็นพนักงานของที่นี่
ส่วนหญิงสาวตัวเล็กผิวขาวจัดอีกคนเธอกำลังป้องปากหัวเราะ จังหวะนั้นชัดเจนเห็นเขาก่อนจึงเอ่ยทัก ทำให้คนตัวเล็กหันมามองเขาเช่นกัน
พอเห็นหน้าชัดๆเขาก็จดจำเธอได้แม่น ว่าเคยเจอผู้หญิงคนนี้ที่ร้านคาเฟ่แห่งรักเมื่อหลายวันก่อน ทว่าเธอคงจำเขาไม่ได้เพราะวันนั้นใส่แมส
“คุณหมอจะกลับแล้วเหรอคะ”
ชัดเจนยกมือไหว้คุณหมอน่านฟ้าสุดหล่อประจำแผนกศัลยกรรม อิงดาวก็เช่นกันเธอยกมือไหว้ตามมารยาท ริมฝีปากสีแดงระเรื่อที่ยิ้มค้างอยู่ก่อนแล้ว ส่งยิ้มสดใสไปให้คนที่ไม่เคยรู้จัก รู้สึกเหมือนเคยเห็นสายตาคมคู่นั้นที่ไหนมาก่อน
ฉับพลันทั้งสองก็เผลอสบตากันนิ่งดั่งมีมนต์สะกด เพลงนะหน้าทองเด้งขึ้นมาในหูทันทีจนเกือบเผลอร้องออกมา
‘ฉันจะเป่าคาถา...เย้ย! เกิดเจ็ดคำเขาจะเก็บค่าลิขสิทธิ์’
เจ้าของใบหน้าหล่อคม สูงไม่ต่ำกว่าหนึ่งร้อยแปดสิบเซน คนอะไรเครื่องหน้าครบจนผู้หญิงอย่างเธอยังอิจฉา ใบหน้าขาวใส หล่อคมคายรับกับจมูกโด่งเป็นสันนั่นอย่างดิบดี ริมฝีปากสีแดงสดแบบคนรักษาสุขภาพยิ่งมองยิ่งน่าหลงใหล
ธีมเทพบุตรสุดหล่อลอยละล่องมาแต่ไกล จนลืมเอามือที่ยกไหว้อยู่ลง อยากหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออกหาแม่ บอกว่าเธอเจอเนื้อคู่เข้าให้แล้ว
โฮ่ง! โฮ่ง!
พรึบ!
“ว้าย!”
“สะท้าน! หยุด!”
“น้องอิงระวังค่า!”
ยังไม่ทันจะหายเคลิ้มเสียงตะโกนเตือนภัยอันตรายก็ดังขึ้น เมื่อสุนัขพันธุ์โกลเดินริทรีฟเวอร์ตัวเท่าเสือลายพาดกลอนกระโดดพุ่งเข้าใส่อิงดาว
ขาทั้งสองข้างของมันยกขึ้นตะกุยร่างเล็ก เธอรีบยกแขนขึ้นป้องกันตามสัญชาตญาณ จนถูกข่วนเข้าที่แขนเต็มๆจนเป็นทางยาว และมีบางจุดที่ถูกเจ้าสะท้านฝังคมเขี้ยวลงบนผิวขาวๆของเธอ
- Writer
