“น้ำยาบ้วนปากจ้ะ” เขาส่งน้ำยาบ้วนปากให้เธอ พลอยพิมพ์รับไปกลั๊วปากประมาณสามสิบวินาทีก็คายทิ้ง เป็นน้ำยาบ้วนปากรสมิ้นท์ยี่ห้อดังที่เธอชอบมากๆ แปลกใจที่เขารู้ด้วย
“คราวนี้ก็อาบน้ำกัน ตัวสั่น หนาวเหรอ” เธอตัวสั่นแค่เขาแตะมือกับไหล่บอบบาง เธอส่ายหน้าไปมา
“หรือว่ากลัวเพลิง” เขากระซิบถาม ลมหายใจของเขาเป่ารดอยู่ข้างแก้มนวล
“กลัวคนแถวนี้แหละ” เธอบอกอย่างอายๆ
“ไม่ต้องกลัวหรอก จะอาบน้ำให้ ไม่ดีหรือไงมีคนอาบน้ำให้ เพลิงว่าจะอาบน้ำให้พลอยทุกวันเลยนะ”
“พลอยอาบเองดีกว่า”
“ไม่เอา เพลิงอยากอาบให้” เขาอุ้มเธอไปวางในอ่างน้ำใบโต
พลอยพิมพ์ตัวสั่นเล็กน้อย เมื่อสัมผัสได้ถึงน้ำที่กระเพื่อมขึ้นมาโดนตัว บ่งบอกว่าเขาลงมาในอ่างอาบน้ำกับเธอเรียบร้อยแล้ว
อุ้งมือใหญ่ร้อนผ่าวของเพลิงค่อยๆ ลูบไล้ตั้งแต่ไหล่ลาดละมุนลงไปยังมือนิ่มๆ ของเธอ
เขาสะท้อนใจอย่างบอกไม่ถูก มือนิ่มๆ เล็กๆ น่ารักนี้ชอบจัดดอกไม้ แต่เธอไม่มีโอก
