“ถ้าคุณราณีตบมาฉันก็ตบกลับค่ะ ไม่มีความจำเป็นที่ยอมให้เขาตบฝ่ายเดียวนี่คะคนอย่างฉันไม่คิดจะไปตบใครก่อน แต่ที่แน่นอนไม่ยอมถูกตบฟรีเหมือกัน แต่ก็ขอบคุณที่คุณเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด และไม่เข้าข้างคนผิด”
“ผมไม่เห็นหลอก”
“อะไรนะ” สิตาลอ้าปากค้าง
“แต่ผมคิดว่า ผมรู้จักราณี และคุณดี ผมถึงเดาทางถูก”
“คุณราเมศ” ความรู้สึกบางอย่างวิ่งโอบล้อมหัวใจดวงน้อยเอาไว้ เขาไม่เห็นเหตุการณ์แต่เขาพูดช่วยเธอเพราะเขารู้ว่าน้องสาวเป็นยังไง
“ว่าแต่คุณกับราณีมีเรื่องอะไรกันแน่ บอกผมได้ไหม ถึงผมไม่ได้เอ่ยปาก แต่จับตาดูอยู่นานแล้ว คุณรู้จักกับราณีมาก่อนจะมาที่เกาะมุกตะวันหรือเปล่า” สิตาลจ้องหน้าเขานิ่งๆ ในสมองครุ่นคิดอย่างหนัก เธอจะบอกเขาดีไหมว่าเธอสงสัยราณีจะเป็นต้นเหตุทำให้พี่ชายเธอยิงตัวตายแต่ถ้าบอกแล้วเขาไม่เชื่อ เกิดเข้าข้างน้องสาวขึ้นมาจะทำยังไง
เธอคงต้องให้เขารับรู้เรื่องนี้แล้ว สิตาลหยั่งเชิง “คุณราณีเป็นน้อง
