Tuluyan nang nilamon ng dilim ang kalangitan. Gayon pa man, patuloy pa rin sa pagsigaw ang mga tao sa tapat ng bahay ng mga Rimas. Hindi lamang sila ang binubulabog ng mga ito kung hindi pati na ang kalangitan.
Nagniningas nang husto ang hawak nilang mga sulo, gayon din ang kanilang mga puso na pinondohan ng sampung
pisong udyok. Ang alimuom na kumawala mula sa bibig ng panginoon ay matagumpay na kumalat hindi lamang sa baryo Milagrosa kung hindi sa karatig bayan. Habang nakikibaka ang mga nilalang na makikitid ang isip, ang dalawang bahag ang buntot ay nakangiting pinagmamasdan ang tanawin sa loob ng kanilang sasakyan. Pinakikinggan ang salitang kanilang itinatak sa isipan ng kanilang kawal.
Sa loob ng mansyon, kalmadong umiinom ng tsaa ang kapilas ng buhay ni Don Felicio. Siya man ay
