มือเรียวควงแก้วไวน์ดีไซส์เก๋พลางก้าวขาเข้าไปในอ่างจากุชชี่แล้วหย่อนตัวลงไปแช่เพื่อขับไล่ความเหนื่อยล้าที่มีมาตลอดทั้งวัน
ปกติเอมไม่ดื่มไวน์ แต่ไม่ใช่ว่าเธอดื่มไม่ได้ ที่จริงเธอทำได้ทุกอย่างนั่นแหละ ขึ้นอยู่ที่ว่าจะทำหรือเปล่าแค่นั้นเอง
ก่อนหน้านี้คุณภัทรพยายามโทรหาเธอหลายครั้ง ไม่ว่าจะเป็นเพราะรู้สึกผิดที่เผลอเชื่อคนอื่นมากกว่าเธอหรือเพราะเหตุผลอะไรก็ตาม
วันนี้เธอโกรธเขา ตั้งใจลงโทษด้วยการปล่อยเขาไว้ลำพัง และเธอจะใช้โอกาสนี้ลองอยู่กับตัวเอง ลองอยู่คนเดียว ไม่ต้องเอาเวลาไปปรนนิบัติใครทั้งนั้น บางทีมันอาจจะทำให้สมองโล่งขึ้นมา
หลังจากที่อาบน้ำเสร็จ เอมก็เลิกสนใจแก้วไวน์ที่อยู่ตรงหน้าแล้วหันมาสนใจโทรศัพท์มือถือในการค้นหาเกี่ยวกับอาชีพในฝันแทน
ที่จริงเธอไม่เคยกล้าคิดเรื่องนี้ เพราะการอยู่กับคุณภัทรที่ผ่านมา ชีวิตของเธอมันสมบูรณ์แบบมาโดยตลอด แต่วันนี้เธออยากลองอ่านบทความเกี่ยวกับอาชีพในฝันดูบ้าง เผื่อวันหนึ่งเธอจำเป็นต้องหาข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างจริงจัง
มีหลายอาชีพที่เธอสนใจ ในมุมมองของผู้หญิงหากคิดที่จะทำธุรกิจส่วนตัวก็คงไม่พ้นการเปิดคาเฟ่เล็กๆ ตกแต่งน่ารักๆ ตามที่ใจต้องการ แต่ต้นทุนในการสร้างร้านและค่าใช้จ่ายในส่วนอื่นๆ ก็หนักพอสมควรจนต้องปล่อยผ่าน และถ้าจะเบนเข็มไปที่การเปิดร้านขายเสื้อผ้าแฟชั่น มันก็คงไม่เหมาะกับเธออีกเพราะเธอไม่มีข้อมูล ไม่มีความรู้ ไม่ค่อยถนัดเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย
แต่มีอีกอย่างที่น่าสนใจและเข้าตาเธอในช่วงนี้ เห็นจะเป็นการเปิดช่องทางโซเชียลเพื่อไลฟ์สดแล้วรับของขวัญ ไม่ต้องลงทุนอะไรทั้งนั้น แต่ต้องมีเวลาและมีหัวข้อในการไลฟ์เพื่อดึงดูดความสนใจ ใครๆ ก็บอกว่าคนสวยมีโอกาสมากกว่า ไหนๆ การเป็นเด็กเลี้ยงของผู้ชายที่เธอรัก แต่เขากำลังจะลาขาดจากเธอตลอดกาลด้วยการหนีไปแต่งงาน การที่เธอเป็นคนของเขาแล้วสวยขึ้นได้ขนาดนี้ หรือเธอควรเอาดีทางด้านนี้ดี
แค่คิดก็รู้สึกมีหวังขึ้นมาแล้ว แม้จะต้องเสียใจแค่ไหนที่จะถูกทิ้ง แต่เธอจำเป็นต้องไปต่อ ต่อให้มันจะทุลักทุเลแค่ไหนก็ต้องไปอยู่ดี
•••
It : น้องเอมอยู่ไหนวะภัทร?
ข้อความจากเพื่อนสนิทในตอนห้าทุ่มส่งผลให้คิ้วดกเข้มขมวดเข้าหากันทันที
Phat : มึงถามเพื่อ?
It : น้องไม่ได้อยู่บ้านสินะ เลิกกันแล้วเหรอวะ
Phat : อยากถามอะไรมึงเข้าเรื่องมาเลย กูกำลังจะอาบน้ำ
It : กำลังจะอาบน้ำแต่ตอบข้อความกูเร็วจัด
It : ^_^ (สติ๊กเกอร์หมียิ้ม)
It : กูบังเอิญเห็นน้องเอมสมัคร TT ปกติไม่เคยเห็นน้องเล่น
Phat : ส่งมาดู
It : แปลว่าไม่ได้อยู่ด้วยกัน?
Phat : ไม่ต้องเสือกส่งมาแล้ว กูไม่อยากดู
It : แหมๆ หัวร้อนจังเลยนะ
อิทมองโทรศัพท์ยิ้มๆ พร้อมกับส่ายหน้าไปมาเบาๆ เขาไม่ส่งสิ่งที่มันอยากเห็นให้มันได้เห็นหรอก ปากแข็งดีนัก ปล่อยให้มันคอยจนรากงอกไปเลยไอ้เพื่อนเวร
อิทปัดข้อความที่คุยกับเพื่อนทิ้งไป จากนั้นก็ไปหยุดสนใจที่แอคเคาท์ TT ของน้องเอมแทน
It : ทักทายครับคนสวย คิดยังไงถึงมาเล่น tt ครับ
Aimee : คุณอิท สวัสดีค่ะ แวะมาเจอเอมได้ยังไงคะเนี่ย ^^
It : พรหมลิขิตชัดๆ <
อิทหลุดเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ ตอบรับข้อความของคนตรงหน้า น้องเอมน่ารักและสดใสขนาดนั้น มันไม่ได้ทำให้ไอ้คุณภัทรหวั่นไหวได้เลยหรือไงวะ
It : เดี๋ยวพี่ฟังจนจบเพลงเองครับ แล้วจะเปย์ให้หนักเท่าไอ้คุณภัทรเลย
Aimee : แต่เสียงเอมเพี้ยนน้าา~
It : ไม่มีผลต่อใจครับ
“ถ้าแคปข้อความส่งให้ไอ้คุณภัทรนี่มันจะกินหัวกูไหมวะ” อิทขำกับตัวเอง ซึ่งคนอย่างเขาไม่มีวันหักหลังเพื่อนอยู่แล้ว แค่หวังดีกับคนที่ทำให้เพื่อนเขามีความสุข มีแต่ความจริงใจหวังดีให้กันจริงๆ นั่นแหละ
•••
เอมปัดหน้าจอโทรศัพท์ให้วางเปล่าก่อนที่สายตาจะประสานเข้ากับใบหน้าหล่อเหลาของคุณภัทรที่เธอใช้รูปเขาเพื่อตั้งหน้าจอ
แต่พอยิ่งมองเห็นก็ยิ่งคิดถึง ทั้งคิดถึงและโหยหา ความรู้สึกมันคลั่งไคล้เหมือนจะเป็นบ้า จนนึกขึ้นได้ว่าเพื่อนสนิทของเธอเป็นสายมู ถนัดดูดวง ถนัดเปิดไพ่ และถนัดทำวอลเปเปอร์เพื่อเสริมดวงที่มีทั้งแบบสำเร็จและส่วนบุคคล คิดได้แบบนั้นเอมก็รีบเข้าแชตแล้วโทรหาเพื่อนทันที
เรื่องอะไรจะยอมให้ความคิดถึงมันครอบงำถึงขนาดนั้น ในเมื่อเธอมีเพื่อนสายมู วันนี้ขอเข้าวงการมูด้วยเลย
(ฮัลโหลยัยเอม นี่มันจะเที่ยงคืนแล้วน้าา~) น้อยหน่ากรอกเสียงตามสายด้วนน้ำเสียงที่ง่วงจัด รู้ว่ากำลังทรมานเพื่อน แต่เธอนอนไม่หลับนี่นา
“หน่า ฉันมีเรื่องจะขอให้แกช่วย” อ้อนไปหนึ่งกรุบเพื่อขอความเห็นใจ
(เรื่อง?)
“ฉันอยากได้วอลเปเปอร์ฝีมือแกอ่ะ”
(หืม?) เสียงปลายสายบ่งบอกถึงความสงสัยจนเอมเม้มริมฝีปากเบาๆ เมื่อก่อนเธอไม่ค่อยอินกับเรื่องนี้ แต่วันนี้ดันอยากอินขึ้นมาหน้าตาเฉย
“ไม่แซวนะ ฉันจริงจัง”
(อ่ะๆ ไม่แซวๆ ว่าแต่แกอยากเน้นเรื่องอะไรลองว่ามา)
“แล้วปกติคนเขาเน้นเรื่องอะไรกันบ้าง”
(ก็หลายอย่างแล้วแต่คน บางคนเน้นเรื่องเรียน สอบ งาน เงิน ความรัก)
“แล้วความรักเนี่ย ไปได้เวไหนบ้าง” ความรักที่หมายถึงทำให้อีกฝ่ายรักเรา หลงรัก เลือกเรางี้เหรอ เอาจริงๆ เธอมองไม่เห็นความเป็นไปได้ด้วยซ้ำ แต่ก็นั่นแหละ เพื่อนย้ำตลอดว่ามันเป็นความเชื่อส่วนบุคคล
(ก็อย่างบางคนก็เน้นดึงใจคนรักเก่า สำหรับคนที่มีแฟนเก่า บางคนเสริมเสน่ห์ เสริมความมั่นใจให้กับตัวเอง คือมันก็เป็นวอลเปเปอร์อ่ะ ขึ้นอยู่กับความเชื่อ อันดับแรกแกเองก็ต้องเชื่อก่อน ต้องเชื่อว่ากฎของแรงดึงดูดมันมีจริงเว้ย)
“ฉันก็เห็นรีวิวจากลูกค้าแกมาบ้างแล้วแหละ แล้วฉันก็อยากลอง”
(อะไร แกทะเลาะกับคุณภัทรงั้นเหรอ?)
“คุณภัทรกำลังจะแต่งงานอ่ะ” ย้ำซ้ำๆ ทั้งที่ใจโคตรเจ็บเลย
(แกว่าไงนะ)
“ที่ผ่านมาเขาก็ไม่เคยหลอกฉัน เขาไม่เคยเป็นคนไม่ดี แล้วที่ฉันอยากมูและใช้กฎของแรงดึงดูดด้วยวอลเปอเปอร์ฝีมือแกเนี่ย มันก็ไม่เกี่ยวกับคุณภัทรด้วย ฉันแค่อยากเอารูปเขาออกจากหน้าจอ มองหน้าเขาตลอดเวลามันยากต่อการทำใจ”
(งั้นแกก็ควรเน้นเรื่องการเสริมความมั่นใจให้กับตัวเอง เราต้องมั่นใจก่อนว่าเราสวย เรามีดี และวอลเปเปอร์จะดึงดูดแต่สิ่งดีๆ ให้เข้ามา ไม่ว่าจะเป็นงาน เงิน ผู้ชาย แบบนี้โอเคไหม)
“โอเคสิ ขอแบบเร่งด่วนเลยได้ไหม ฉันจำเป็นต้องใช้แบบด่วนมากๆ โอนเพิ่มเท่าไหร่แกแจ้งยอดมาเลย”
(ได้เสมอถ้าเธอต้องการ ไว้ฉันจัดการให้)
“หน่า~ ขอคืนนี้เลยได้ไหม”
(อันนี้คือพร้อมตัดใจแล้วใช่ไหม?)
“ก็ถ้าชีวิตมีอะไรดีๆ ใหม่ๆ เวลาถูกเขาทิ้งฉันก็จะได้เจ็บน้อยลงไง”
———————————————————————-
เอ็นดูน้องเอมนะคะ ล่าสุดจะลบรูปคุณภัทรจากหน้าจอ แล้วจะใช้วอลเปเปอร์สายมูแทน เอาให้เลิศ เอาให้สวย เอาให้ปังๆ 😂
1คอมเมนต์ = 1ล้าน🫶🏻กำลังใจนะคะ