ตอนที่ 31 เพียงเสี้ยววินาที
“เขาเป็นลูกของฉัน”
สมุดประจำตัวของคุณแม่ที่เข้ามาฝากครรภ์ บอกรายละเอียดทุกอย่างอันสำคัญเกี่ยวกับทารกตัวน้อย ถูกชูขึ้นมาด้วยมือใหญ่ กลางฝ่ามือนั้น ผมเห็นผ้าพันแผลสีขาวที่น่าจะเกิดจากมีดปลายแหลมที่ผมสะบัดใส่เขาเมื่อหลายวันก่อน ฟิล์มอัลตร้าซาวด์ที่เพิ่งได้มาจากคุณหมอ แสดงภาพเจ้าตัวเล็กนอนหลับปุ๋ยเป็นเงาดำจาง ๆ
“เอาคืนมานะ!” ผมผลุดลุกขึ้นมาจากรถเข็นนั่ง แล้วหันไปตวาดเสียงดังจนคนมอง
“ศิณใจเย็น ๆ ลูก” แม่ถลันเข้ามาเกาะบ่า ตามองไปยังกระเป๋าผ้าที่แม่คงจำได้ว่าเป็นของผม หากแต่เวลานี้มันถูกไอ้ฝรั่งหัวขโมยแอบหยิบไป รวมถึงสมุดบันทึกสำคัญเล่มนั้นด้วย ส่วนข้อความ เนื้อห้าด้านใน คงเป็นล่ามฝรั่งเจ้ากี้เจ้าการคนนั้นอ่านให้คุณคิรินฟังนั่นแหละ ไม่อย่างนั้นมีหรือคุณคิรินจะเข้าใจภาษาไทย
“เขาเป็นลูกฉัน ฉันมีสิทธิ์ที่จะ...”
“ไม่มี คุณไม่มีสิทธิ์อะไรทั้งนั้น อีกอย่างเด็กคนนี้ไม่ใ
