ดวงใจพ่อเลี้ยงณดล

ไม่ปั้นหน้า...1

“พ่อเลี้ยงนี่มันน่ารังเกียจอย่างที่ชาวบ้านเขาบอกจริงๆ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันต้องมาแต่งงานกับคนอย่างคุณ” หญิงสาวเอ่ยออกมาอย่างไม่ไว้หน้าเขา เพราะว่าเขาไม่รู้จริงๆ เหรอว่าตนเองกำลังทำตัวน่ารังเกียจอย่างที่ข่าวเขาเล่าลือเกี่ยวกับตัวเขา

“ก็คงจะจริง ไม่อย่างนั้นชาวบ้านคงจะไม่พูด” นอกจากไม่แก้ต่างแล้วยังยอมรับเสียอีก ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอต้องมาเจอเจ้าบ่าวที่หน้าหนาเสียกว่าถนนคอนกรีตเสียอีก

“นี่คุณไม่ได้ละอายหรือรู้สึกไม่ดีที่ฉันว่าคุณแรงๆ เลยเหรอ” พะพายเอ่ยถามด้วยความสงสัย ใบหน้าของหญิงสาวตอนนี้เรียกรอยยิ้มจากเจ้าบ่าวหมาดๆ ของเธอได้ นั่นยิ่งทำให้หญิงสาวเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ นอกจากจะด่าไม่โกรธแล้ว เขายังเต็มไปด้วยรอยยิ้มอีก นี่เขาเป็นอะไร เขาเป็นคนอย่างนี้จริงๆ หรือ คนสองบุคลิก หรือว่าเป็นไบโพล่าร์ เพราะสิ่งที่เธอได้ยินเขาร่ำลือมา มันไม่ใช่อย่างที่เธอเห็นตอนนี้เลย เธอพลีชีพแล้วเถอะ

“ไม่เลย เฉยๆ ด้วยซ้ำ เพราะว่าได้ยินบ่อยแล้ว” พ่อเลี้ยงณดลตอบออกมาพร้อมกับยักไหล่เล็กน้อย ทุกอย่างที่เขาพูดมันเรื่องจริง แต่คนที่ฟังนั้นถึงกับกุมขมับด้วยความเหนื่อยใจ ดูท่าว่าต่อมรับความผิดชอบชั่วดีของเขามันคงพังไปนานแล้ว

“พระเจ้าฉันต้องแต่งงานกับคนแบบนี้จริงๆ เหรอ” พะพายอุทานออกมาอย่างไม่ไว้หน้าเขา เพราะเธอไม่รู้เลยว่าต้องไว้หน้าเขาทำไม ในเมื่อเขายังไม่ยอมไว้หน้าตัวเองเลย

“อืม ก็คงต้องแต่งแล้วล่ะ เชิญแขกทั่วบ้านทั่วเมืองขนาดนี้” นอกจากยังไม่สะทกสะท้านแล้ว ยังจะมาต่อปากต่อคำกับเธออีก เชื่อเขาเลยจริงๆ ผู้ชายคนนี้น่ะเหรอ ว่าที่สามีของเธอ นี่แค่อยู่ด้วยกันแค่ไม่กี่นาทีในห้องนี้ ก็ฟาดฟันกันไปหลายช็อตแล้วเถอะ แล้วถ้าต้องอยู่ด้วยกันทุกวัน มิต้องกินยาพาราตลอดเวลาเหรอ เหนื่อยใจจริงๆ

“คุณไม่อยากเปลี่ยนใจเหรอ ไม่เห็นว่าเจ้าสาวของคุณไม่ต้องการแต่งงานกับคุณ นี่มันเป็นการข่มขืนใจให้คนอื่นมาแต่งงานกับตัวเอง ขอร้องล่ะ ช่วยโกรธหรือสำนึกบ้างเถอะ” พะพายเอ่ยออกมาด้วยความกังวลใจ เธอเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ และพยายามหาจุดอ่อนของเขาที่มันหายากเหลือเกิน นิ่ง สุขุมสมเป็นเจ้าพ่อ ไม่ได้แสดงความรู้สึกของตนเองออกมาเลยแม้แต่น้อย ภายใต้ความเฉยชาของเขา เธอไม่รู้จริงๆ ว่ามีอะไรซ่อนอยู่

“ไม่อยาก ผมเลือกคุณแล้วทำไมผมต้องเปลี่ยนใจ” เป็นอีกครั้งที่เขายักไหล่อย่างไม่ยี่หระ ส่วนหญิงสาวนั้นก็คงควันออกหูแล้วเถอะ เพราะว่าเขานิ่งเกินไป

“โอ๊ย!!! ฉันทำยังไงคุณถึงจะโกรธฉัน” พะพายเอ่ยออกมาด้วยความไม่พอใจ แต่อีกฝ่ายกลับยิ้มออกมาเพราะท่าทางของเธอในตอนนี้