ร่างสูงใหญ่นอนกระสับกระส่ายไปมาพร้อมเสียงครางที่ดังเป็นระยะ คามินเริ่มกระพริบตาถี่ ๆ รับแสงละมุนและรู้สึกถึงไออุ่นที่แผ่ไปรอบตัว พ่อเลี้ยงหนุ่มค่อย ๆ เปิดเปลือกตาและหยุดขยับร่างกาย และเมื่อเขาลืมตาตื่นเต็มที่ก็เห็นใบหน้าของใครคนหนึ่งที่โน้มลงมาและจ้องมองเขา
“คุณ...ตื่นแล้วหรือคะ?”
ช่างเป็นเสียงที่เขาคุ้นอย่างบอกไม่ถูก เหมือนเคยได้ยินที่ไหนสักแห่ง คามินพยายามรวบรวมสติและความทรงจำกระทั่งลืมตาตื่นรับภาพที่สะท้อนอยู่ในดวงตาสีน้ำตาลเข้มอย่างเต็มที่
“คุณ...” เสียงแหบเบาลอดออกมาจากริมฝีปากแห้งผาก สัมผัสแรกคือความเย็นที่แผ่นหลัง นัยน์ตาคู่คมจับภาพของสถานที่ที่เขานอนอยู่ มันเป็นถ้ำและเห็นแสงจากเปลวไฟที่สุมไว้ใกล้ ๆ
“ที่นี่...ที่ไหน?”
บทที่ 2
พ่อเลี้ยงหนุ่มเอ่ยถามเจ้าของดวงหน้าหวานที่เขาเห็นชัดเจนอยู่ท่ามกลางแสงสว่างของกองไฟ เขาไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร แต่ใบหน้านั้นงดงามจับใจสยิ่งนัก
เป็นใบหน้าร
