“ค่ะ พริมเลยตัดสินใจบอกคุณตอนนี้ไงคะ แต่พริมก็ไม่ได้อยากเอาเรื่องคุณนิต้าอยู่ดี พริมเห็นใจคุณนิต้าค่ะ” พริมพิกาเงยหน้าอ้อนวอนชายหนุ่ม เธอเองไม่อยากให้ภาวัตต้องเอาเรื่องนิดาภาจนเป็นเรื่องใหญ่โต
“ที่พูดเนี่ย เพราะเห็นว่านิต้าเป็นน้องสาวของนายปกรณ์หรือเปล่า ฮึ” ภาวัตพูดพร้อมกับจ้องหน้าหญิงสาวสายตาเขม่นทันที
“ส่วนหนึ่งมันก็ใช่ค่ะ คุณปกรณ์ดีกับพริมมาก การเอาเรื่องคุณนิต้าก็อาจจะทำให้คุณปกรณ์ต้องเสียใจเหมือนกัน”
“อย่าบอกผมนะว่าพริมเองก็รู้สึกดีๆกับนายปกรณ์นั่น” เสียงชายหนุ่มเริ่มเปลี่ยนตามอารมณ์ เขากลัวว่าหญิงสาวจะหลงเสน่ห์ปกรณ์เข้าให้
“ก็รู้สึกดีค่ะ คุณปกรณ์ดีกับพริมทุกอย่างแต่…พริมคิดกับคุณปกรณ์แค่เพื่อนค่ะ” พริมพิกาตอบตามความจริง แต่ที่เธอพลาดก็คือการตอบรับเป็นแฟนกับปกรณ์
“แต่คุณก็ตกลงคบกับมัน” ภวัตอดรู้สึกหึงหวงหญิงสาวไม่ได้ พริมพิกาเป็นของเขา แค่นึกภาพที่ปกรณ์โอบไหล่เธอในคืนนั้นเขาก็เจ
