เธอล่ะอยากตอกหน้าเขาไปแรงๆ หากไม่ใช่เพราะดันไปเห็นธารสุรีย์ที่มองมาจากมุมหนึ่ง ชายหนุ่มบนรถเข็นดูไม่ค่อยสบอารมณ์สักเท่าไหร่ สายตาเย็นชาคู่นั้นบ่งบอกว่ากังวลใจจนเหลือล้น
“อ๋อ...อย่างนั้นหรือคะ”
“ใช่...เธอจะว่าไง ฉันไม่เคยเสนอเรื่องแบบนี้ให้ใครเลยนะ เธอเป็นคนแรก” น้ำเสียงแหบพร่าของเขาบ่งบอกว่าอารมณ์กำลังแตกซ่านทีเดียว “และอาจเป็นคนเดียวด้วย”
“นับเป็นความโชคดีของผู้หญิงต่ำต้อยอย่างฉันจัง”
“ไม่เอาซี ต่ำต้อยอะไร สวยอย่างกับนางฟ้า ชักอยากเห็นแล้วซี ว่าข้างนอกกับข้างในมันจะต่างกันรึเปล่า”
“จะเอาเลยรึคะ” เธอถามเขาตรงๆ
“เอาเลยได้มั้ย อยากเช็คของ”
“ไหนว่าปวดหัว ปวดท้อง ปวดโน่นนี่นั่น...”
“อืม ก็รู้อยู่นี่ว่าเป็นมารยา ขอเข้าไปข้างในหน่อยสิอยากให้ตรวจร่างกายให้หน่อย ตรวจทั้งข้างนอกข้างในเลยได้มั้ย...”
เธอนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเปิดประตูจนกว้าง...
“งั้นจะรออะไรอยู่ล่ะคะ ก็เข้ามาสิ”
หมอนี่ตั
