“คุณนี่ตอแหลจริงๆ”
“อ้าว!” เขาถึงกับหน้าเหวอ “อะไรเนี่ย เมื่อกี้ยังจู๋จี๋หวานแหววกันอยู่เลย ผีเข้าสิงเหรอ”
“คุณนั่นแหละผีเข้าสิง อยากมากรึไง ถึงได้กระสันอยากขนาดนี้ ได้ข่าวว่าคุณก็มีผู้หญิงตั้งเยอะแยะให้เอานี่นา แล้วทำไมยังมากะล่อนใส่ฉันอีก”
เธอว่าพลางเดินไปเปิดตู้เย็นขนาดเล็กที่อยู่ใต้ชั้นวางทีวี หยิบน้ำขวดหนึ่งขึ้นมาแล้วเปิดดื่ม เขามองตามเธอไปด้วยสายตาไม่พอใจนิดๆ เพราะคิดไม่ถึงว่าเธอจะจับไต๋เขาได้ แถมยังพูดจาดูถูกเขาอีก
“แล้วเธอล่ะ ถ้าไม่ร่านพอ ทำไมถึงเปิดประตูให้ฉันเข้ามาง่ายๆ”
“ใช่ค่ะฉันร่าน แล้วก็แรดมากด้วย” เธอเน้นย้ำคำว่าแรด ขณะเดินกลับมาหาเขา ด้วยสายตาเย้ายั่วเล็กๆ “ที่ฉันเปิดประตูให้คุณเข้ามา ก็เพราะฉันรู้ว่าคุณต้องการอะไร แต่ฉันก็ไม่เห็นต้องสนองความต้องการของคุณนี่ คุณคิดว่าคนอย่างคุณ ผู้หญิงที่ไหนก็วิ่งเข้าหาสินะ เพราะคุณคิดว่าคุณเป็นคนพิเศษ”
“จะมากไปแล้วนะ!” เขาหน้าเข
