“คราวนี้ขอพี่บ้างนะริน” เมฆินพูดจบแล้วลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าของตัวเองจนเหลือแต่ร่างกายเปลือยเปล่า ก่อนจะคุกเข่าที่ปลายเท้าของเธอ จับเรียวขางามทั้งสองข้างแยกออกจากกัน ดวงตาคมเข้มจ้องมองแก่นกายสาวอย่างหลงใหล ตอนนี้มีน้ำหวานจากการเสร็จสมเมื่อครู่ของเธอไหลออกมาท่วมท้น ชายหนุ่มกลืนน้ำลายอย่างอดใจไม่ไหว พร้อมกับก้มลงไปไล้เล็มเลียน้ำหวานเหล่านั้นราวกับคนกระหายน้ำ “อ๊า…พี่คิน” เมรินกลับมาร้องไม่เป็นภาษาอีกครั้ง คนตัวโตไม่อ่อนโยนกับเธอสักนิด เขาเล่นทรมานเธอเสียจนไร้เรี่ยวแรงจะต่อต้าน เรียวขางามถูกจับให้อ้ากว้างมากขึ้นเพื่อให้ลิ้นร้ายได้ลิ้มรสกายสาวอย่างถนัด “รินของพี่อร่อยที่สุดเลย” เมฆินเงยหน้าขึ้นพร้อมเลียริมฝีปากตนเองหลังจากดื่มกินน้ำหวานของหญิงสาวจนอิ่มเอม เขาไม่รู้ว่าตนเองกลายเป็นคนมูมมามเมื่อไหร่ แต่ทุกครั้งที่เห็นกายสาวของเมรินทีไรก็อดใจที่จะกินมันไม่ได้ ร่างหนาลุกขึ้นมาคุกเข่าอีกครั้ง พร