ประตูห้องถูกเปิดพรวดเข้ามาตามด้วยร่างสูงของธันญ์ พัชรวิทิต ว่าที่รองประธานของธารารินผู้ซึ่งมีศักดิ์เป็นลูกชายคนเล็กของตระกูล
ผู้มาใหม่ส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ดวงตาคมที่ละม้ายคล้ายคลึงพี่ชายมองร่างบอบบางที่ยืนทำหน้าแดงเป็นลูกตำลึงสุก ก่อนจะหันไปสบตาเข้ากับสายตาไม่พอใจที่แสดงออกมาอย่างชัดเจนของพี่ชาย
“ผมเข้ามาขัดจังหวะอะไรหรือเปล่าครับ”
ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าคงเข้ามาขัดจังหวะเข้าด้ายเข้าเข็มระหว่างพี่ชายกับเลขาคนสวย แต่ก็แสร้งทำท่าตกใจเหมือนไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น
“ออกไปก่อน” ประธานหนุ่มหันไปบอกเลขาคนโปรด
รมิตาไม่รอช้าก้มหน้าก้มตาเดินออกจากห้องไป
“สวยไม่เบาเลยนี่น่า”
“พูดธุระที่ทำให้แกมาหาฉันถึงที่นี้”
“เย็นชาจัง ทีตอนใช้งานผมไม่เห็นพูดแบบนี้เลย”
“…”
“มาทวงค่าจ้างครับ ผมทำงานให้พี่เสร็จแล้ว แต่พี่เล่นหายเงียบไปเลย ว่าที่คู่หมั้นพี่น่ารำคาญเป็นบ้าแต่ไม่ต้องห่วงผมปั่นนายเขมทัตจนนั่งไม่ติดเ
