ตอนที่ 10 น้องเชียร์คุณพ่อ ม่ายเอาคนอื่น!!
1252 Words
“คบนานหรือยัง” สีหน้าเปลี่ยน..น้ำเสียงเปลี่ยน ถามคนตรงหน้าไปด้วยท่าทีเรียบเฉย
ไม่ใช่ไม่รู้สึก แต่ต้องเก็บความรู้สึก
“จริง ๆ จะว่าแฟนก็ไม่ถูก ก็แค่คุย ๆ กันค่ะ ยังไม่ได้ตกลงคบกัน”
อ่า..ค่อยยังชั่ว
“ลูกเคยเจอมันหรือยัง หมายถึงเจอเขาหรือยัง”
“ยังค่ะ ลินยังไม่ได้รู้จักเขาดีขนาดนั้น ไว้เลื่อนสถานะหรือมั่นใจในตัวเขามากกว่านี้ ลูกโตกว่านี้ คงจะบอกให้ลูกรู้”
“แปลว่ายังไม่มั่นใจกับมันเหรอ”
“เขาชื่อพี่ภีมค่ะ”
“ไม่ได้อยากรู้จัก”
“ก็ไม่ควรเรียกบุคคลที่สามว่ามันหรือเปล่าคะ”
เอาล่ะ ถือไอ้เหี้ยนั่นซะด้วย..
“ช่างเรื่องนี้เถอะค่ะ มาคุยเรื่องน้องพสุดีกว่า คุณเพลิงอยากจะรับผิดชอบจริง ๆ เหรอคะ”
“ลูกในสายเลือดนะลิน คนเป็นพ่อ เห็นลูกตัวเองอยู่ตรงหน้า ใครมันจะใจดำขนาดนั้น”
“ถ้าคุณแค่รู้สึกผิดและไม่ได้เต็มใจอยากจะทำ มันไม่เป็นไร ลินผิดเองที่รู้ว่ามีเขาในวันที่แตกหักกับคุณไปแล้วแต่ยังเลือกที่จะเก็บลูกไว้ ลินไม่เป็นไรจริง ๆ นะคุณเพลิง ไม่อยากให้คุณต้องวุ่นวาย ทุกอย่างลินผิดเอง ลินอยู่กับลูกสองคนได้ น้องพสุไม่ต้องมีพ่อก็ได้”
“น้องอยากมีคุณพ่อ!” ประตูห้องนอนถูกเปิดออกพร้อมเด็กน้อยที่วิ่งออกมาจากห้อง.. ไม่รู้แอบฟังพวกเขาคุยกันมาตั้งแต่ตอนไหน แต่ที่รู้ เด็กน้อยตอนนี้น้ำตาคลอ วิ่งมาหยุดอยู่หน้าประตูห้องนอน มองมาที่เขาและลินสลับกัน “ทำมัยคุณแม่บอกว่าน้องม่ายอยากมีพ่อ น้องอยากมีคุณพ่อเหมือนคนอื่น”
“น้องพสุ”
“น้องเสียใจ น้องบอกคุณแม่ว่าน้องรอเจอคุณพ่อทุกคืน ทำไมคุณแม่โกหกคุณพ่อแบบนั้น” ใบหน้าเล็กน้ำตาไหลอาบแก้ม สะอื้นจนตัวโยนจนลินต้องวิ่งเข้าไปคุกเข่ากอดเด็กน้อยไว้
“คุณแม่ขอโทษ”
“คุณลุงเป็นคุณพ่อน้องเหรอ” คำถามที่ถามคุณแม่ แต่สายตามองมาหาเขา เพลิงเองถึงหยัดตัวลุกเดินไปคุกเข่าลงตรงหน้าเด็กน้อย “เป็นคุณพ่อน้องเหรอคับ”
“ครับ” เขาตอบแต่เพียงสั้น ๆ ทั้งที่อยากตอบ อยากอธิบายเรื่องต่าง ๆ มากมาย อยากถามเรื่องราวในชีวิตของลูกชายทุกอย่าง แต่ในตอนนี้ต้องกลั้นน้ำตาไว้เลยพูดไปแค่นั้น
“คุณพ่อใจร้าย คุณพ่อทิ้งคุณแม่ คุณพ่อทิ้งน้อง”
“…” สุดท้ายก็กลั้นไว้ไม่ไหว คำพูดทั้งน้ำตาของลูกเหมือนมีมีดเป็นร้อย ๆ เล่มมาแทงไปที่ตัว
เขาเจ็บปวดจนจุก เขาเสียใจจนพูดไม่ออก เขาที่เก็บความรู้สึกเก่งนักหนากลับร้องไห้
“คุณพ่อม่ายอยากมีน้อง คุณพ่อจะให้น้องเกิดมาทำไม”
“น้องพสุ” และเหมือนคำพูดจะแรงขึ้นจนลินต้องพูดปราม
“น้องม่ายมีคุณพ่อไปวันพ่อ น้องโดนเพื่อนแกล้งก็ม่ายมีคุณพ่อไปปกป้อง น้องโดนคุณพ่อเพื่อนคนอื่นมาว่าว่าน้องเป็นเด็กม่ายมีพ่อ คุณพ่อก็ม่ายไปช่วย คุณพ่อนิสัยม่ายดี คุณพ่อใจร้าย น้องเกลียดคุณพ่อ” น้ำตาไหลเป็นทาง โกรธจนแก้มนิ่มแดง ผละกอดจากคุณแม่แล้ววิ่งกลับไปในห้องนอนของเขาจนลินต้องวิ่งตามเข้าห้องไป
เหลือเพียงเขาที่นั่งคุกเข่าร้องไห้อยู่ตรงพื้นห้อง เจ็บปวดจนอธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ เขาไม่รู้ว่าลูกชายเจออะไรมาบ้าง ไม่รู้ว่าตัวเองผิดพลาดไปมากมายขนาดไหน
มันจริงอยู่ที่เขาไม่รู้เพราะลินเลือกจะไม่บอก แต่มันไม่ใช่ความผิดลิน ในเมื่อตอนทำเขาเป็นคนทำแบบไม่ป้องกัน เขาทำไปโดยไม่คิดถึงผลที่ตามมา
เพลิงพยายามเรียกสติให้ตัวเอง เดินเข้าไปภายในห้อง เห็นสองแม่ลูกนอนกอดกันอยู่บนเตียง..
“คุณแม่ผิดเอง คุณแม่ไม่เคยรู้เลยว่าน้องเจออะไรมาบ้าง คุณแม่เองที่ผิดพลาด คุณแม่ขอโทษ”
“คุณพ่อเองครับที่ผิด ถ้าคุณพ่อไปปกป้องลูกชาย มันคงไม่เป็นแบบนี้” เพราะเห็นว่าลินกำลังพูดขอโทษ ถึงรีบไปทิ้งตัวลงบนเตียงข้าง ๆ ลูกชาย และเอ่ยขอโทษลูกไปด้วยความรู้สึกผิด “คุณพ่อแก้ไขอะไรไม่ได้เลย คุณพ่อขอโทษน้อง หลังจากนี้ให้คุณพ่อเริ่มต้นใหม่ได้ไหมครับ คุณพ่อจะปกป้อง จะไม่ให้ใครมาว่าลูกคุณพ่อได้ คุณพ่อจะดูแลหัวใจลูกให้ดี น้องพสุจะไม่มีทางเจ็บปวดอีกเลย”
“ฮึก” น้องพสุไม่ตอบ ได้แค่ร้องไห้กอดคุณแม่ตัวเองไว้ แต่เพียงไม่นานก็ยอมผละกอดจากคุณแม่ พลิกตัวหันมาหาเขา “คุณพ่อจะปกป้องน้องเหรอ”
“ครับ”
“คุณพ่อมีเวลาม่ายคับ”
“หมายถึงอะไรครับ”
“น้องโดนเพื่อนแกล้งที่โรงเรียน น้องม่ายอยากโทรฟ้องคุณแม่เพราะคุณแม่ม่ายมีเวลา คุณแม่ต้องทำงาน น้องจะโทรฟ้องคุณพ่อได้ม่าย”
“ไม่ต้องโทรฟ้อง วันที่น้องไปเรียน คุณพ่อจะไปโรงเรียนกับน้อง ทั้งผู้ปกครองทั้งครู คนไหนทำอะไรน้องไว้ บอกคุณพ่อ”
“น้องขอบคุนนะคับ” แขนเล็กอ้าออก ตัวค่อย ๆ ขยับเข้าหาเขา มากอดเขาไว้ “น้องมีคุณพ่อจริง ๆ เหรอ เหมือนน้องฝันเลย”
“…”
“น้องม่ายได้เกลียดคุณพ่อ น้องขอโทด น้องอยากเจอคุณพ่อมาตลอด คุณพ่ออย่าทิ้งน้องไปไหนแล้วได้ม่ายคับ น้องอยากมีคุณพ่อนะ”
“ไม่ไปไหน คุณพ่อจะอยู่กับน้อง จะอยู่ตลอดไป คุณพ่อสัญญา”
“แต่น้องมีอีกเรื่อง” เมื่อหยุดร้องไห้และกอดคุณพ่อเสร็จแล้ว ถึงหันตัวกลับไปหาคุณแม่ “คุณแม่มีแฟน”
“…” ลูกชายแอบฟังจริง ๆ สินะ
“คุณพ่อ แฟนเป็นแบบไหนคับ” ใบหน้าจิ้มลิ้มหันมาถาม
“แบบที่คุณพ่อกับคุณแม่เคยเป็น”
“ไม่เคยค่ะ” เสียงหวานรีบพูดขัด
“นั่นแหละ คุณพ่อหมายถึงเป็นแฟนกันต้องรักกันครับ จะสร้างครอบครัวไปด้วยกัน”
“แบบคุณพ่อคุณแม่ก็แปลว่าเขาจะมาเป็นคุณพ่ออีกคนเหรอคับ…คุณแม่” พูดบ่นกับตัวเองเสร็จแล้วถึงหันกลับไปเอ่ยเรียกคุณแม่ “น้องม่ายเอา คุณแม่จะมีพ่อใหม่ น้องมีคุณพ่อแล้ว” เป็นประโยคที่มีคนแอบยิ้ม “คุณแม่จะมีลูกคนใหม่เหรอคับ จะทิ้งน้องเหรอ”
“คุณแม่ไม่เคยคิดแบบนั้นเลยค่ะลูก หนูอย่าคิดแบบนั้น คุณแม่ไม่มีทางทิ้ง ลูกชายทั้งคน”
“น้องม่ายเอาพ่อใหม่ น้องจะเอาคุณพ่อเพลิง คุณพ่อกับคุณแม่รักกันแค่สองคนม่ายได้เหรอคับ น้องม่ายได้อยากมีคุณพ่อสองคน”
“ได้ครับลูก” คุณพ่อเพลิงรีบตอบ
“คุณเพลิง” ตามด้วยเสียงดุจากคุณแม่
“น้องพสุช่วยบอกคุณแม่หน่อยสิครับ ให้โอกาสคุณพ่อเริ่มใหม่ได้ไหม ถึงลูกจะตัวเท่าเข่าแล้ว แต่คุณพ่อยังรักคุณแม่อยู่เลย ถึงแม้ตอนนั้นไม่เคยบอก ปากหนักเกินไปแต่ที่ผ่านมาคุณพ่อรู้แล้ว ตอนคุณแม่ไม่อยู่ คุณพ่อเหมือนจะตายเลย”
“คุณพ่ออย่าตาย”
“คุณพ่อรักคุณแม่ จะคุยกับเขาเหมือนเดิมก็ได้แต่ช่วยอนุญาตให้คุณพ่อลงสนามแข่งด้วยได้ไหม สัญญาจะเอาคุณแม่กลับมาให้ได้เลย”
“น้องเชียร์คุณพ่อ ม่ายเอาคนอื่น”
“ว่าไงครับลิน ขอโอกาสให้เพลิงได้ไหมครับ”
- Writer
