แผนสูง
945 Words
ตอนที่ 14
ย้อนไปเมื่อสองวันที่แล้ว
อุทุมพรสั่งให้วิฑูรย์ไปถอดเมมกล้องที่หน้ารถของฌาวีร์มาให้ ในวันที่เขาพาอลิสามาที่บ้าน จนได้รู้ความจริงว่าทั้งคู่ตั้งใจโกหกเธอ หลังจากนั้นคุณอุทุมพรก็เค้นสอบทุกอย่างจากวิฑูรย์จนทราบความจริงทั้งหมดว่าฌาวีร์เอาเงินของคุณปู่ไปแอบซื้อบ้านของศศิธรมารดาของอลิสาเป็นเงิน 46 ล้าน
“คุณพ่อ!!! มาอยู่นี่เองนะคะ”
“ตุ้ม!!!..มีอะไรกับเหรอพ่อเหรอ” คุณปาริสเอ่ยทักเมื่อเห็นอุทุมพรวิ่งหน้าตื่นหอบโน๊ตบุคเข้ามาที่ห้องหนังสืออันเป็นมุมเงียบสงบและโปรดปรานในการมานั่งดื่มกาแฟคุณปาริสที่ปรึกษาผู้บริหารของเธียรธารากรุ๊ป
“ตุ้มมีเรื่องว่าที่หลานสะใภ้กำมะลอคนดีของคุณพ่อมานำเสนอค่ะ”
“ตุ้มพูดอะไร พ่อไม่เห็นเข้าใจเลย!!!” ปาริสขยับแว่นมองลูกสะใภ้ด้วยความฉงน
“งั้นคุณพ่อลองฟังคลิปเสียงนี้ก่อนเถอะค่ะ..จะได้รู้ว่าหลานสะใภ้ที่ชมนักชมหนาน่ะมันแสบแค่ไหน” คุณปาริสคุณปู่ของฌาวีร์วางแก้วกาแฟลงและตั้งใจฟังคลิปเสียงที่อุทุมพรลูกสะใภ้เปิดจากโน๊ตบุคให้ฟัง
งั้นเอางี้มั้ยจ้ะ..พี่จะจ้างริสาให้เป็นแฟนพี่ต่อ..ตกลงมั้ย
ไม่เอาค่ะ คุณแม่พี่กับคุณปู่เขาออกจะดีกับริสา ริสาหลอกพวกท่านไม่ลงหรอกค่ะ
ช่วยพี่อีกหน่อยเถอะนะ..ริสา ไหน ๆ ก็ช่วยมาขนาดนี้แล้ว จะมาทิ้งกลางคันแบบนี้ได้ไง
แต่พี่วีร์จะให้ริสาไปบ้านพี่ทุกวัน มันคงไม่ได้หรอกนะคะ
ริสาไม่เห็นรึไง...คุณปู่กับคุณแม่ของพี่ ท่านเอ็นดูริสาจะตายไป ริสาอย่าเพิ่งทำให้ท่านผิดหวังสิครับ
ก็นั่นแหละค่ะ ที่ริสารู้สึกผิด
ริสา..อย่าคิดแบบนั้นสิ
ริสา...ไม่ต้องไปทานข้าวที่บ้านพี่ทุกวันก็ได้ครับ
แล้วริสาต้องทำอะไรบ้างคะ
ก็ช่วงเย็นหลังจากที่พี่เลิกงานแล้วริสาก็แค่วิดีโอคลอหาพี่ หรือไม่ริสาก็วิดีโอคลอหาพี่อีกสักรอบช่วงหลังมื้ออาหารเย็นไปแล้ว เพื่อให้คุณแม่กับคุณปู่ของพี่ท่านเชื่อว่าเราเป็นแฟนกันจริง ๆ ไง แค่นี้เอง..ทำได้มั้ย
อันที่จริงริสาว่าแค่นี้..คุณปู่กับคุณแม่ของพี่เค้าก็เชื่อแล้วมั่ง แล้วอีกอย่างช่วงนี้พี่วีร์ก็พยายามหาแฟนตัวจริงให้ได้สิคะ..มันจะไปยากอะไร จากนั้นพี่ก็ไปบอกพวกท่านก็ได้นี่ ว่าเราสองคนน่ะ..เลิกกันแล้ว
ริสาช่วยพี่ก่อนได้มั้ย
แล้วพี่วีร์จะให้ริสาโกหกไปอย่างนี้เรื่อย ๆ เหรอคะ ริสาคงทำไม่ได้หรอกนะ
ก็ตอนนี้พี่ยังไม่อยากมีใครนี่ครับ ริสาช่วยพี่ก่อนเถอะนะ
ริสาลำบากใจค่ะ ริสาขอไม่ทำ
“ตุ้มรู้อะไรมั้ย ว่าลูกเราน่ะ มันชอบหนูริสาเค้าจริง ๆ มันถึงได้จ้างเค้าเป็นแฟนนั่นน่ะ” คุณปาริสตัดสินใจบอกความจริงกับลูกสะใภ้
“ไม่รู้ล่ะค่ะ ถึงจะรักจะชอบยังไง แต่ฌาวีร์ก็ไม่ควรมาโกหกหนูแบบนี้”
“ฌาวีร์มันไม่ได้ตั้งใจจะโกหกเราหรอก พ่อเองนั่นแหละที่เป็นช่วยเค้า”
“คุณพ่อกำลังจะทำให้หลานเสียคนนะคะ”
“เสียคนตรงไหนตุ้ม!!! ก็ฌาวีร์มันมาสารภาพว่ารักหนูริสา แต่มันไม่รู้จะจีบยังไงในเวลาอันรวดเร็วขนาดนั้น มันก็เลยจ้างหนูริสาเค้าเป็นแฟนไง”
“แล้วคุณพ่อก็เชื่อที่ฌาวีร์พูดงั้นเหรอคะ”
“ก็ใช่น่ะสิ ลองถ้าฌาวีร์ไม่รักหนูริสาจริง ๆ ละก็ มันคงไม่ลงทุนช่วยครอบครัวหนูริสาถึงขนาดนั้นหรอก”
“ตุ้ม!!!..เห็นใจความรักของลูกเถอะนะ อย่าไปยุ่งกับเด็กมันเลย ปล่อยให้เค้าเลือกกันเองเถอะ พ่อฟังจากคลิปเสียงแล้ว พ่อคิดได้อย่างหนึ่งนะ..หนูริสาเนี่ย..เธอก็เป็นเด็กดีอยู่นะ ถึงขนาดไม่กล้าโกหกเราต่อ แล้วก็ไม่ยอมทำตามที่ฌาวีร์มันขอร้อง แล้วรู้อะไรมั้ยที่หนูริสายอมช่วยครั้งนี้ก็เพราะเธอเห็นว่าฌาวีร์น่ะยอมช่วยซื้อบ้านของแม่เค้า”
“แล้วคุณพ่อคิดยังไงถึงให้เงินหลานไปซื้อบ้านคะ”
“ไม่ต้องห่วงหรอก ราคาที่ดินแถวนั้นมันขึ้นทุกปี ซื้อไว้น่ะไม่ขาดทุนหรอก”
“แต่ตุ้มให้เลขาฯ...ไปสืบมาแล้ว บ้านของริสากำลังจะโดนยึด เราซื้อตอนธนาคารขายทอดตลาดก็น่าจะถูกกว่านี้ไม่ใช่เหรอคะ”
“แล้วตุ้มคิดว่าจะทันนักลงทุนรายอื่นหรือไง ที่ตรงนั้นมีแต่คนจ้องจะซื้อนะ”
“แต่ถึงอย่างไรหนูก็ให้ฌาวีร์คบกับริสาไม่ได้ ครอบครัวเธอล้มละลายมีหนี้สินตั้งเยอะแยะ แต่งงานกันไปฌาวีร์ก็คงต้องช่วยริสาใช้หนี้ให้อยู่ดี”
“เงินทองเราก็มีตั้งมากมาย จะไปกลัวอะไร ขอแค่ลูกมันรัก ทำไมตุ้มไม่คิดถึงข้อนี้บ้างล่ะ” อุทุมพรพับจอโน๊ตบุกแล้วเดินจากไป เธอไม่พูดอะไรต่อ ปาริสถึงกับส่ายหัวในความใจแคบของลูกสะใภ้
- Writer
