“ก็ได้ค่ะ เอาไว้พี่โยหายดีแล้ว เต็นจะไปเรียนกับพี่โยนะคะ” “พี่จะสอนเทคนิคดีๆให้ สอนทุกท่าแบบไม่มีหมกเม็ด” หน้าตาไม่น่าไว้วางใจของคนที่อยากจะสอนการต่อสู้ให้เธอทำให้พลอยไพลินดึงมือกลับแล้วถอยห่างจากเตียง “เต็นว่า เต็นไม่เรียนดีกว่า” “ไม่ได้ครับ เต็นต้องเรียน พี่สอนให้ฟรีไม่คิดตังค์” “แต่คิดค่าจ้างเป็นอย่างอื่นล่ะสิ” พลอยไพลินว่าอย่างรู้ทัน คนถูกรู้ทันยิ้มหวาน ชักอยากจะหายเจ็บวันนี้พรุ่งนี้เสียแล้ว เขาอยากสอนศิลปะการต่อสู้ให้น้อง สอนกันสองต่อสอง สอนกันตัวต่อตัว ก๊อกๆ เสียงประตูที่ดังขึ้นทำให้สองหนุ่มสาวหันไปมองพร้อมกัน พลอยไพลินขยับเท้าจะเดินไปเปิดประตู แต่คนที่เคาะก็เปิดประตูแล้วก้าวเข้ามาในห้องเสียก่อน “พี่โยขา” เจ้าของเสียงหวานก้าวเข้ามาในห้องพร้อมกับหอบช่อดอกไม้ช่อโตเข้ามาด้วย พลอยไพลินมองหญิงสาวด้วยความแปลกใจ เธอคุ้นหน้าผู้หญิงคนนี้ แต่จำไม่ได้ว่าเคยเจอที่ไหน วาโยเลิกคิ้วเข้มข