บนคอนโดหรูกลางเมือง
แทนไทยกับพัชระมาถึงพร้อมกัน มือหนึ่งถือถุงใส่เบียร์ เสียงฝีเท้ากระทบพื้นลอบบี้เงียบสงัด แต่ทุกก้าวเต็มไปด้วยความกังวล
“เคาะประตูหน่อยก็ได้วะ” แทนไทยบ่นเบาๆ แต่สายตากลับกังวล
เสียงเคาะประตูดังขึ้นสองครั้ง ก๊อก! ก๊อก!
ประตูค่อยๆ ถูกเปิด ภีมร์ปรากฏตัว ดวงตาแดงก่ำ ริมฝีปากเม้มแน่น สีหน้าของเขาเหมือนคนอกหัก แต่ยังแฝงความโกรธและความเจ็บปวดอยู่ลึกๆ
“มาทำไม… ทั้งคู่?” เสียงต่ำและขุ่นมัว มือหนายกขึ้นเล็กน้อย ราวกับพยายามประคองความอารมณ์ไม่ให้ระเบิด
แทนไทยยกถุงเบียร์ขึ้นให้เห็น
“มึงบอกให้ซื้อ… ก็มาพร้อมแล้วไง”
เขาพูดอย่างพยายามผ่อนแรงตึงเครียด
พัชระพยักหน้า ยิ้มแห้งๆ
“เออ… เรามาเพราะมึงเรียก ไม่ใช่เพราะอยากมาเห็นมึงซวยนะ”
ภีมร์ถอนหายใจยาว ลมหายใจสั่นเล็กน้อย ก่อนเดินกลับเข้าห้อง ปิดประตูลงเบาๆ แต่แรงดันในอากาศกลับเพิ่มขึ้นราวกับจะระเบิดทุกวินาที
ภายในห้อง เงียบสงัด… ม
