หลายวันต่อมา
Fuse talk.
“เป็นบ้าอะไรของมึง ไปสั่งแก้งานพวกนั้นทั้งที่จะจัดงานพรุ่งนี้” ไอ้คีตะ เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวที่เคยเงียบที่สุดในแก๊งเดินเข้ามาถึงห้องก็บ่นทันที ทั้งทีมันก็ไม่เคยเป็นแบบนี้
“ก็มันทำกันมาชุ่ย ๆ ” ผมตอบเสียงเรียบแล้วส่งข้อความสั่งงานคนอื่นที่กำลังเตรียมงานสปอตเดย์พรุ่งนี้ต่อ
ช่วงนี้ชีวิตผมค่อนข้างยุ่งกับเรื่องงานทั้งงานสปอร์ตเดย์ งานคอนเสิร์ตลานเกียร์ที่จะจัดหลังจากงานสปอร์ตเดย์หนึ่งอาทิตย์ ไหนจะงานโปรเจกต์จบอีก วุ่นวายจนแทบไม่ได้คิดเรื่องอื่นเลย
มั้ง…
“ไอ้ฟิวส์ มึงจะไม่ไปเคลียร์กับน้องน้ำค้างแล้วเหรอ ถอยกันไปแบบนี้ทั้งที่ไม่มีสาเหตุเนี่ยนะ” เสียงของไอ้ไมเนอร์ดังมาจากประตู
“มีอะไรต้องคุย มันก็ชัดเจนแล้ว”
“ชัดเจนตรงไหน อยู่ ๆ น้องเขาก็หนีมึงไปทั้งที่ก่อนหน้านี้เขาก็คุยกับมึงดี ๆ ” ไอ้บูมที่นั่งอยู่ในห้องทำงานสโมสรนักศึกษาแห่งนี้ตั้งนานแล้วออกความเห็นบ้าง
