คฤหาสน์วิปลาส

ตอนที่5

กลางดึกเขมราฐได้ยินเสียงที่ทำให้เขาสะดุ้งตื่นเป็นคืนที่สอง เสียงผู้หญิงร้องครวญคราง ขอความช่วยเหลือน้ำเสียงเล็กแหบพร่าเหมือนคนทรมานแทบจะขาดใจ เสียงเหมือนกับเมื่อคืนวานไม่มีผิดเพี้ยน แต่ที่ต่างออกไปคือเสียงมันชัดเจนกว่าเดิม เหมือนกับว่าต้นเสียงนั้นอยู่ห่างจากห้องพักของเขาไม่ไกลนัก

เขมราฐไม่ลืมหยิบอาวุธประจำกายเขาค่อยๆเปิดประตูโดยที่ไม่ได้เปิดไฟ ดึกแล้วไฟในบ้านปิดหมดยกเว้นบริเวณ กำแพงที่ยังเปิดไฟสีส้มสลัวพอเห็นอะไรลางๆ เขมราฐค่อยย่องออกจากห้อง วันนี้เขาต้องรู้ให้ได้ว่าต้นเสียงนั้นมาจากที่ไหนและเป็นเสียงของใคร

นายตำรวจหนุ่มค่อยๆย่องไปตามเสียงที่ได้ยินโชคดีที่เขาฝึกหน่อยรบพิเศษของตำรวจ การเดินทางในยามค่ำคืนเลยไม่เป็นอุปสรรคนัก เขมราฐพรางตัวให้กลมไปกับความมืด อย่างน้อยเผื่อมีใครมาเห็นคงไม่รู้ว่าเป็นเขา เขมราฐเตรียมคำแก้ตัวเอาไว้ในหัว เขาจะไม่ยอมโดนไล่ออกทั้งที่ยังไม่ปิดคดีที่ซับซ้อนของบ้านหลังนี้แน่นอน

“ช่วย อ่า....ด้วย” เขมราฐมองไปตามต้นเสียง เขาเห็นหน้าต่างชั้นบนสุดของคฤหาสน์ถูกเปิดออก เขมราฐเดินดูรอบๆทิศอย่างระวังตัวเขาเข้าใกล้คฤหาสน์ ตำรวจหนุ่มแอบฝืนคำสั่งเขาแอบย่องเข้าไปในคฤหาสน์ต้องห้ามด้วยความอยากรู้ เสียงนั้นยิ่งดังชัดขึ้นท่อนขาแข็งแรงค่อยๆก้าวขึ้นบันใดอย่างระมัดระวัง

“มาช้า กว่าที่คิดไว้”

กึก!

ทันทีที่เดินขึ้นมาจนถึงหน้าประตูห้องกำเนิดเสียง ทันใดนั้นประตูห้องก็ถูกเปิดออก ในห้องมืดแต่มีแรงลมพัดจากหน้าต่างวันนี้ลมแรงจนผ้าม่านปลิวไสว และแสงจันทร์สาดส่องเข้ามา

ร่างขาวนวลสะท้อนแสงจันทร์ชุดที่สวมใส่เป็นผ้าซาตินบางๆโชว์สองเต้าใหญ่ที่ไร้สิ่งปกปิด เขมราฐกลืนน้ำลายเหนียวๆลงคอเมื่อมองต่ำลงไปเห็นสะดือสวยหน้าท้องเนียนแบนราบรับสะโพกพายเรียวขาทั้งสองข้างทั้งเรียวและขาวเนียนยังมีแพนตี้ลายลูกไม้สีดำที่ปกปิดส่วนนั้นอยู่

กลิ่นหอมลอยปะทะเข้าจมูกในยามที่ลมพัดเข้ามาในห้อง ผู้หญิงตรงหน้าคือคนเดียวกับหญิงสาวปริศนาที่เขาเจอเมื่อตอนบ่าย

“คุณหนู…” เขมราฐเหมือนคนโดนมนต์สะกด ร่างอรชรนี้สวยราวกับเทพธิดามาจุติ ยิ่งมองใกล้ๆสวยแม้จะอยู่ในความมืดก็ตาม

“ไม่ต้องมองหา เราอยู่คนเดียว” เธอบอกปนยิ้มไม่มีท่าทีเขินอายด้วยซ้ำที่ยืนโชว์เรือนร่างให้ชายแปลกหน้าเห็น

“เสียงนั้น…คือคุณหนู” เขมราฐยังคล้ายคนละเมอ กว่าจะรู้สึกตัวก็เมื่อมือนุ่มลูบแตะที่ใบหน้าเขา

“นายทำผิดกฏ” เธอกระซิบข้างๆหู ชายหนุ่มขนลุกซู่ สัญชาตญาณการป้องกันตัวตื่นเผลอถอยออกมาหนึ่งก้าว

“มีคนร้องขอความช่วยเหลือผมตกใจเลยรีบขึ้นมาดู”

ชายหนุ่มแก้ตัว เขาพยายามมองหน้าคุณหนูเข้าไว้ ไม่อยากมองต่ำคุณหนูไม่รู้อายไหมแต่เขาอาย เขมราฐเป็นผู้ชายทั้งแท่งที่ทั้งแข็งแรงและยังมีอารมณ์ตามแบบคนปกติ

แม้ว่าตัวเขาเองอาจจะมีมากกว่าคนปกติด้วยซ้ำหากจะยืนจ้องร่างบางของหญิงสาวที่พ่วงตำแหน่งคุณหนูของบ้านกรงว่าอารมณ์ที่เขาเก็บสะสมไว้หลายเดือนจะแตกออกมา

“นายแน่ใจเหรอที่จะมาช่วยนะ” ประโยคนั้นคล้ายเสียงเชิญชวนกึ่งเยาะเย้ย เขมราฐไม่แน่ใจว่าคุณหนูต้องการสื่อความหมายอะไรกับเขา

“ครับ ผมมาด้วยเจตนาดี ไม่ได้คิดจะทำอะไรไม่ดีหรือผิดกฏหมาย ถ้าคุณหนูอยากให้ช่วยผมเองก็เต็มใจที่จะช่วยเหลือ” เขาบอก ตาคมจ้องตาคู่สวยที่ครู่หนึ่งฉายแวววาวเหมือนมีประกาย คุณหนูเป็นคนสวยมากอย่างที่บัวบอก ผิวกายที่ถ้าเทียบกับเขาคงเหมือนทางม้าลายผิวคุณหนูขาวผ่องเหมือนแก้วคริสทัล เขากลัวว่าหากจับแรงอาจทำให้ผิวนั้นมีรอย

“จริงเหรอ” คุณหนูถามซ้ำ

“จริงครับ ผมช่วยเพราะอยากช่วย ไม่ได้หวังสิ่งตอบแทนอะไร” เขายืนยันหนักแน่น

คุณหนูเดินเข้ามาใกล้ แถมยังใกล้มาจนไฟหน้าคู่ใหญ่นั้นเกือบจะชิดกับแผงอกของเขา เธอมองลึกในไปในตาคมแวบหนึ่งเขมราฐเห็นเธอยิ้มแต่เพียงแวบเดียวเท่านั้น

มือนุ่มค่อยลูบโครงหน้าของเขาอีกครั้ง เขมราฐค่อยๆเลื่อนมือไปด้านหลังที่เขาซ่อนอาวุธไว้ชายหนุ่มค่อยๆจับมันช้าๆโดยไม่ให้คุณหนูรู้ตัว เขมราฐไม่รู้เจตนาของคนตรงหน้าเขาจำเป็นต้องป้องกันตัวเอาไว้

แม้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอาจไม่ร้ายแรงแต่สิ่งที่ซ่อนไว้ด้านหลังก็อาจช่วยขู่ให้อีกฝ่ายกลัวก็ได้ แต่แล้วมือที่กำลังกำปืนก็หยุดชะงัก หัวใจชายหนุ่มเต้นรัวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เมื่อได้ฟังสิ่งที่คุณหนูปรารถนา

“นอนกับเราซิ”

ร่างเล็กค่อยๆคุกเข่าลงตรงหน้ามือเล็กค่อยๆเอื้อมขึ้นมาจับทีกางเกงของเขา ปลดกระดุมกางเกงอย่างเบามือแล้วค่อยๆรูดซิปลงมา เขมราฐได้แต่มองการกระทำนั้นอย่างงงๆ เขารีบตะคุบมือเรียวเอาไว้ก่อนที่เธอจะปลดอันเดอแวร์สีเข้มลงมาให้เจ้าหนูที่กำลังตื่นตัวหลุดออกมาดูโลกภาพนอก

“ทำไม…?” คำถามมากมายอยู่ในหัว คุณหนูคนนี้ช่างเป็นคนประหลาดนักซ้ำยังน่ากลัวอีก พึ่งเคยเจอหน้ากันสองครั้ง ก็เล่นมาถอดกางเกงเขาแล้วเขมราฐคิดหาเหตุผลในหัวแต่คิดยังไงเขาก็คิดไม่ออก

“กลิ่น” คุณหนูช้อนตามองเขา ในตาดวงโตเริ่มมีน้ำตาคลอนิดๆ ปลายจมูกโด่งเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง

“กลิ่น… กลิ่นอะไรครับ” เขมราฐยังไม่เข้าใจ ที่เขาอยากรู้คือเสียงร้องขอความช่วยเหลือปริศนานั้น ต้องการความช่วยเหลือ ช่วยเหลือแบบไหนถึงทำเสียงเหมือนคนจะขาดใจแบบนั้น

“เราทนกลิ่นของนายไม่ไหว โปรดช่วยเรา” น้ำตาที่คลอรวมกันไหลลงมาหนึ่งหยอด เขมราฐแพ้น้ำตาผู้หญิงเขารีบช่วยเช็ดมันออกจากแก้มใส

ไม่ทันตั้งตัวคุณหนูก็เข้ามาประกบปากใช้จังหวะที่เขาตกใจเตรียมจะร้องห้ามสอดปลายลิ้นเข้ามา ทันทีที่ปลายลิ้นเข้ามาสัมผัสมันเหมือนมีกระแสไฟอ่อนๆไหลไปทั่วร่างกาย เจ้าลูกชายที่พยายามสะกดไว้ไม่ให้ตื่นบัดนี้กลับตื่นขึ้นมาเต็มตัว

เสียงลิ้นเล็กหยอกล้อในปากของเขาดังอยู่ในหู คุณหนูจูบเก่งปลายลิ้นซอกแซกไปทั่วโพรงปาก ก่อนจะมาพัวพันกับลิ้นของเขาที่ยังหาทางออกไม่เจอ ไม่รู้จะหดหนีหรือต่อสู้ดี

มือเรียวที่แสนร้ายนั้นจับหมัดเข้าที่ลูกชายของเขาอย่างจัง เขาไม่ใช่หพระอิฐพระพรหมที่จะอดทนต่อราคะได้ เขมราฐเลิกใช้สมองคิดเขาใช้ร่างกายให้นำพาอยากได้นักเขาก็จะจัดให้เอาให้หายร่านไปแล้วค่อยสอบปากคำทีหลัง

ฝ่ามือหนาตะปบเข้าที่สองเต้าอวบ ร่างคุณหนูสะดุ้งเล็กน้อยแต่ไม่ยอมถอนจูบออกแววตาที่มองมาที่เขาเหมือนท้าทาย เขมราฐบีบเฟ้นสองเต้าอวบนั้นอย่างหมั้นเขี้ยว

ภายในปากตอบโต้ด้วยการสวนลิ้นเข้ามาในโพรงปากสวยแทนกวาดต้อนรับรสหวานไปทั่ว แทะเล็มไปตามซอกฟันขาว ส่วนมือหนาใช้นิ้วโป้งบีบบี้ยอดถันสีชมพูสด ขณะที่คุณหนูเองยังใช้มือปรนเปรอด้านล่างให้

“อ๊า…”

คุณหนูเลิกดูดริมฝีปากเขา ใบหน้าสวยเลื่อนลงต่ำขบเม้มต้นคอแกร่งงสีเข้ม

ฝ่ามือเล็กเปลี่ยนขึ้นมาลูบไล้ตามแผงออกที่อัดแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อเรียงตัวสวย ปากกระจับค่อยๆจูบตามแผงอกลงมาเรื่อยๆจนเธอนั่งคุกเข่าเหมือนครั้งแรก

ดวงตากลมแวววับจ้องแท่งขนาดใหญ่ด้วยประกาย สัมผัสความร้อนด้วยอุ้งมือเรียวค่อยๆใช้ลิ้นแตะชิมรสชาติ เขมราฐยืนกัดฟันกรอดแต่ก็ยอมปล่อยให้คุณหนูทำตามอำเภอใจ

“อื้ม…” เสียงเขาเค้นอยู่ในลำคอเมื่อคุณหนูครอบปากลงบนแท่งร้อนขนาดใหญ่ที่มีเส้นเอ็นปูดรอบๆ เธอครอบครองมันได้ไม่ถึงครึ่งเพราะขนาดของปากกับเจ้าสิ่งนั้นมันต่างกันเกินไป ลิ้นเล็กพยายามโลมเลียไปทั่วบริเวณกดเน้นส่วนปลายจนเขมราฐต้องกำเรือนผมสวยให้เงยหน้าขึ้นมา

ภาพคุณหนูคนสวยที่กำลังอมลูกชายของเขาอยู่เต็มปาก

ตาดวงโตมีน้ำตาคลอนิดๆช่างเป็นภาพที่น่าพิสมัย เขมราฐเคยมีสัมพันธ์กับผู้หญิงมาก็หลายคนยอมรับตรงๆว่าไม่มีใครเด็ดเท่าคนตรงหน้าอีกแล้ว

คุณหนูที่เหมือนเปลวเพลิงคอยแผดเผาในตัณหา ชายหนุ่มจับคุณหนูให้ลุกขึ้นและผลักเธอลงบนเตียงสปริง เขาตามลงไปคร่อม ประกบปากเล็กรุนแรงใช้ลิ้นสอดแทรกเข้าไปในทุกส่วน ก่อนจะขมเม้มลำคอขาวจนมันเกิดสี

ฝ่ามือเล็กกอดรัดต้นคอเขาแน่นยิ่งเขาทำรุนแรงเธอยิ่งเผยอปากส่งเสียงกระเส่าเหมือนถูกใจ เล็บสวยจิกลงบนเนื้อแน่นต่างฝ่ายต่างมองมอบความกระสันให้แก่กัน