หัสดินทร์ก้มลงจุมพิตหญิงสาวอีกครั้งและมุกดาก็เผยอริมฝีปากอิ่มรับจูบฉ่ำหวานแต่โดยดี ร่างสูงค่อย ๆ เลื่อนปากออกและลุกขึ้น ช้อนร่างน้อยไว้ในอ้อมแขน อุ้มเธอกลับเข้าไปในห้องนอนที่เตรียมไว้
“คุณดิน...”
มุกดาร้องออกมาเสียงแผ่วเบาเมื่อเขาวางเธอลงบนเตียงกว้างโรยด้วยกลีบกุหลาบส่งกลิ่นหอมอวลไอ ร่างสูงนั่งลงข้าง ๆ และโอบไหล่เธอไว้ จูบบนแก้มสีเรื่ออีกครั้ง
“ผมสร้างบ้านหลังนี้เพื่อคุณและลูก เรื่องนี้ผมเพิ่งบอกคุณแม่ก่อนที่บ้านจะสร้างเสร็จหนึ่งอาทิตย์”
“คุณบอกแม่เรื่องที่...มุกท้องด้วยหรือเปล่าคะ”
เขาพยักหน้า “ผมต้องบอกท่านอยู่แล้ว ในเมื่อมันเป็นเรื่องสำคัญ ผมถือว่าเงินที่ให้ท่านสิบห้าล้านคือสินสอดที่ผมขอมอบให้แทนใจเพื่อรับลูกสาวของท่านไปใช้ชีวิตร่วมกันกับผมโดยที่ไม่ต้องมีการโอนที่ดินอย่างที่ตกลงไว้ ทุกอย่างเป็นของคุณกับลูก"
พอเขาพูดจบมุกดาน้ำตาคลอ ความคลางแคลงในใจมลายไปหมดสิ้น หัสดินทร์ไล้ปลายนิ้ว
