“โป๊ย...จริงปะเนี่ย”
แล้วฉันก็เคลิ้มตามชาวบ้านเขาง่ายซะด้วยไง หน้าตาตื่นตระหนกตกใจไปตามชาวบ้านไปหมด ยิ่งคุยก็ยิ่งคิดตาม ยิ่งคิดตามก็ยิ่งสงสัย พอสงสัยก็อยากรู้อยากเห็น...อยากหาคำตอบ แต่ฉันควรอยู่เฉย ๆ มากกว่านะไม่ควรเข้าไปวุ่นวายมากกว่านี้
“ไปดู จะได้ข้ามชั้นจากอนุบาลมาเป็นมหาลัยสักทียัยปลาเก๋า”
“....” ก็ไม่ได้หมายความว่าไม่เคยดูนี่...
“โดนใครเขาจูบมา” เมื่อเห็นเงียบไปก็ยิ่งทำให้โป๊ยเซียนสงสัยหนักเข้าไปอีก แต่ฉันมั่นใจได้เลยว่าตัวเองไม่ได้แสดงออกกับคำถามของเพื่อนแน่นอน
“บอกว่าดูหนัง”
“หรือว่ามีแฟนแล้วไม่บอกเพื่อน” แฟนเนี่ยนะ...มีของแบบนั้นที่ไหนเล่า!
“ฉันเคยมีใครมาจีบซะที่ไหน”
“เออว่ะ ลูกรักสิ่งศักดิ์สิทธิ์ดวงอาภัพคู่ แล้วอีนี่ไม่ได้เป็นที่รักใครเลยแต่ก็ไม่มีใครมาจีบ งง” โป๊ยเซียนชี้นิ้วเข้าหาตัวเองพลางทำหน้าสงสัย อีกอย่างสิ่งที่เพื่อนพูดมันเป็นเรื่องจริงที่ฉันได้ยินมานานแล้ว ถูก
